Billy Budd

Opinie czytelników

„Billy Budd” Hermana Melville'a jest chwalony za wnikliwą eksplorację ludzkiej natury i dylematów moralnych, w której cnotliwa postać Billy'ego Budda zestawiona jest ze złowrogim Claggartem. Spotyka się jednak z krytyką za nierówne tempo, nadmierną ekspozycję i niespójności w opublikowanym wydaniu.

Historia jest wciągająca i prowokuje do myślenia, a jej tematyka umożliwia ożywione dyskusje. Jest dobrze napisana i oferuje bogate słownictwo oraz walory literackie. Kilku recenzentów uważa ją za nostalgiczną i chwali rozwój i głębię postaci.

Narracja jest krytykowana za rozwlekłość i brak prostoty. Pojawiają się problemy z błędną wymową w wersjach audio, zbędną treścią i źle dobraną ścieżką dźwiękową. Niektóre wydania są mylące i zawierają błędy, a fizyczne kopie mogą być kruche.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Billy Budd, Sailor to powieść amerykańskiego pisarza Hermana Melville'a, która pozostała niedokończona po jego śmierci w 1891 roku. Uznana przez krytyków za arcydzieło, gdy pośpiesznie przepisana wersja została ostatecznie opublikowana w 1924 roku, szybko zajęła miejsce klasyka, ustępując jedynie Moby-Dickowi wśród dzieł Melville'a.

Budd jest "przystojnym marynarzem", który uderza i nieumyślnie zabija swojego fałszywego oskarżyciela, kapitana Johna Claggarta. Kapitan statku, Edward Vere, uznaje niewinność zamiarów Budda, ale prawo buntu wymaga od niego skazania Billy'ego na powieszenie. Melville rozpoczął pracę nad powieścią w listopadzie 1886 roku, od czasu do czasu wprowadzając poprawki i rozszerzenia, ale pozostawił rękopis w nieładzie.

Wdowa po Melville'u, Elizabeth, zaczęła edytować rękopis do publikacji, ale nie była w stanie zdecydować o intencjach męża w kluczowych punktach, nawet o jego zamierzonym tytule.

Raymond M. Weaver, pierwszy biograf Melville'a, otrzymał manuskrypt i opublikował wersję z 1924 roku, która została zniszczona przez błędną interpretację zapytań Elizabeth, błędne odczytanie trudnego pisma Melville'a, a nawet włączenie przedmowy, którą Melville wyciął.

Badacze Melville'a Harrison Hayford i Merton M. Sealts Jr. opublikowali w 1962 r.

najlepszą transkrypcję i krytyczny tekst do czytania. W 2017 roku Northwestern University Press opublikował "nowy tekst do czytania" oparty na "poprawionej wersji" tekstu genetycznego Hayforda i Sealtsa przygotowanego przez G. Thomasa Tanselle.