Ocena:
Książka „Running” autorstwa Natalii Sylvester opowiada inspirującą historię 15-letniej Mari, której ojciec kandyduje na prezydenta. Mari radzi sobie ze złożonymi uczuciami związanymi z ambicjami politycznymi ojca i rozwijającym się aktywizmem, stawiając czoła aktualnym kwestiom społecznym, takim jak zmiany klimatyczne i korupcja. Narracja rezonuje z tematami tożsamości, rodziny i znaczenia znalezienia własnego głosu, dzięki czemu jest to istotna i wciągająca lektura zarówno dla młodych dorosłych, jak i starszych odbiorców.
Zalety:⬤ Inspirująca i wzmacniająca historia odpowiednia dla wszystkich grup wiekowych.
⬤ Przystępne postacie, zwłaszcza Mari jako młoda aktywistka.
⬤ Aktualne tematy związane z polityką, aktywizmem i sprawiedliwością społeczną.
⬤ Silna reprezentacja kultury latynoskiej i dynamiki rodzinnej.
⬤ Umiejętna eksploracja tożsamości, osobistych przekonań i rozwoju.
⬤ Angażujące pisanie, które sprzyja empatii i refleksji.
⬤ Edukacyjny charakter, promujący dyskusję na temat kwestii obywatelskich i roli młodzieży w polityce.
⬤ Początkowe zawiązanie fabuły może wydawać się powolne i nużące dla niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że zakończenie było pospieszne.
⬤ Niektórzy czytelnicy chcieli więcej historii o rodzicach Mari.
⬤ Kilku recenzentów zauważyło, że niektóre początkowe sekcje mogą być mniej wciągające, sugerując przeglądanie kluczowych szczegółów.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Running
Kiedy ojciec piętnastoletniej Kubanki Mariany Ruiz startuje w wyborach prezydenckich, Mari zaczyna widzieć go nowymi oczami. Powieść o przebudzeniu i powstaniu oraz o tym, co się dzieje, gdy przestajesz postrzegać swojego ojca jako bohatera - podczas gdy cały kraj patrzy.
W tej autentycznej, humorystycznej i wspaniale napisanej debiutanckiej powieści o prywatności, przebudzeniu i zabieraniu głosu, senator Anthony Ruiz kandyduje na prezydenta. Przez całą swoją udaną karierę polityczną zawsze miał głos swojej córki, ale kampania prezydencka przynosi zupełnie nowy poziom kontroli dla chronionej piętnastoletniej Mariany i reszty jej kubańskiej rodziny, od zwiedzania ich domu w stylu 60 minut po tabloidy poprawiające zdjęcia i wymyślające skandale.
W miarę narastania napięć w rodzinie Ruizów, Mari zaczyna dowiadywać się o szczegółach działalności politycznej swojego ojca i zdaje sobie sprawę, że nie jest on człowiekiem, za jakiego go uważała.
Ale jak znaleźć swój głos, gdy wszyscy patrzą? Kiedy oznacza to niezgadzanie się z ojcem - publicznie? Co zrobić, gdy ojciec przestaje być bohaterem? Czy Mari będzie miała szansę skonfrontować się z ojcem? A jeśli tak, to czy będzie miała odwagę z niej skorzystać?
