Białe niewolnictwo w państwach barbarzyńskich

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka bada mało znaną historię białego niewolnictwa w Afryce Północnej, koncentrując się w szczególności na doświadczeniach chrześcijańskich niewolników w państwach barbarzyńskich. Książka przedstawia kompleksowy przegląd kontekstu historycznego, warunków, w jakich żyli zniewoleni, oraz hipokryzji otaczającej niewolnictwo. Recenzenci doceniają dogłębne badania i wciągający styl narracji, ale niektórzy krytykują ograniczony zakres i przestarzały język.

⬤ Dokładne zbadanie wyjątkowego i często pomijanego tematu
⬤ dobrze zbadany kontekst historyczny
⬤ pouczająca i wciągająca narracja
⬤ podkreśla hipokryzję amerykańskiego niewolnictwa
⬤ zawiera historie bohaterstwa
⬤ cenne dla historyków i ogólnych czytelników zainteresowanych niewolnictwem.

⬤ Ograniczony zakres skupiający się głównie na białym niewolnictwie w Afryce Północnej
⬤ niektórzy uznali język za trudny i przestarzały
⬤ kilku recenzentów uważało, że jest nieco nudny lub brakuje mu głębi w niektórych obszarach.

(na podstawie 39 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Slavery in the Barbary States

Zawartość książki:

Napisana przez jednego z najsłynniejszych amerykańskich działaczy na rzecz zniesienia niewolnictwa w połowie XIX wieku, ta zdumiewająca książka zapewnia fascynujący wgląd w okres historii, który obecnie jest w dużej mierze wyparty z widoku przez poprawność polityczną - czas, w którym co najmniej milion Europejczyków zostało schwytanych i sprzedanych w niewolę przez nie-białych z Afryki Północnej. Autor przedstawia pełne tło islamskiego handlu niewolnikami wśród białych ludzi i zawiera mało znane szczegóły, takie jak to, jak muzułmańscy piraci przejęli nawet grupy Pielgrzymów w drodze do Ameryki Północnej.

"Ich korsarze stali się plagą chrześcijaństwa, podczas gdy ich budzący strach system niewolnictwa przybrał front nowych horrorów. Ich spustoszenia nie ograniczały się do Morza Śródziemnego. Przeniknęli ocean i dotarli nawet do Cieśniny Dover i Kanału Świętego Jerzego.

Z kredowych klifów Anglii, a nawet z odległych zachodnich wybrzeży Irlandii, niczego niepodejrzewający mieszkańcy zostali porwani w okrutną niewolę... "W 1684 roku Algier, dwukrotnie bombardowany z rozkazu francuskiego króla Ludwika XIV, wysłał posłów z prośbą o pokój i oddanie wszystkich swoich chrześcijańskich niewolników.

Tunis i Trypolis uczyniły to samo. Voltaire, ze swoim zwyczajem, oświadcza, że dzięki tej transakcji Francuzi stali się szanowani na wybrzeżu Afryki, gdzie wcześniej byli znani tylko jako niewolnicy". Autor wskazuje również na zło niewolnictwa na całym świecie i na to, jak Karol V z Hiszpanii jednocześnie zwalczał niewolnictwo barbarzyńskie, przyznając europejskim handlarzom prawo do eksportu niewolników do hiszpańskich kolonii w Nowym Świecie: "Mówi się, że Karol żył wystarczająco długo, aby żałować tego, co zrobił w ten nierozważny sposób.

Pewne jest, że żadne pojedyncze ustępstwo, odnotowane w historii, króla lub cesarza, nie przyniosło tak katastrofalnych, dalekosiężnych konsekwencji". Niezwykła praca, która przyczynia się do lepszego zrozumienia mentalności stojącej za niewolnictwem - i rzeczywistości, że Europejczycy byli tak samo ofiarami tej złej praktyki, jak wszyscy inni ludzie.