Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Bezsenność” autorstwa Johansson otrzymała mieszankę entuzjastycznych recenzji chwalących jej oryginalność, wciągającą fabułę i silny rozwój postaci, pomimo pewnej krytyki dotyczącej jej zakończenia i przewidywalności. Czytelnicy doceniają przekonujące założenie bohatera, który doświadcza snów innych z powodu swojej bezsenności, co prowadzi do różnych emocjonujących i ekscytujących spotkań.
Zalety:⬤ Świeże i wciągające założenie, które angażuje czytelników.
⬤ Silny rozwój postaci, szczególnie głównego bohatera Parkera.
⬤ Pisanie jest opisane jako imponujące jak na debiutancką powieść.
⬤ Połączenie suspensu, tajemnicy i emocjonalnej głębi dobrze rezonuje z czytelnikami.
⬤ Kilka recenzji podkreśla wciągające zwroty akcji i eksplorację głębokich tematów, takich jak więź i samotność.
⬤ Ogólnie rzecz biorąc, wielu czytelników stwierdziło, że trudno ją odłożyć i nie może się doczekać kontynuacji.
Wady:⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli płaskie lub przewidywalne zakończenie.
⬤ Kilku z nich stwierdziło, że tekst jest nieco dziecinny lub uproszczony dla starszych odbiorców.
⬤ Pojawiły się wzmianki o tempie akcji, szczególnie na początku, które sprawiało wrażenie przeładowanego informacjami.
⬤ Niektórzy spodziewali się bardziej dojrzałej fabuły w oparciu o koncepcję, ale okazało się, że jest ona dostosowana do młodszych odbiorców.
(na podstawie 68 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Insomnia
Zawartość książki:
Zamiast spać, Parker Chipp spędza każdą noc uwięziony we śnie ostatniej osoby, z którą nawiązał kontakt wzrokowy. Każdej nocy jest miażdżony przez strach i ból innych ludzi, przez ich niepokojące sekrety - a Parker nigdy nie może mieć własnych snów. Poważne wyczerpanie spowodowane tym, że jego mózg nigdy naprawdę nie śpi, paraliżuje go. Jeśli nic się nie zmieni, Parker może wkrótce stanąć w obliczu prawdziwych koszmarów psychozy, a nawet śmierci.
Wtedy poznaje Mię. Jej sny, spokojne i pięknie nieskomplikowane, pozwalają mu na błogi odpoczynek, który jest całkowicie uzależniający. Nie da się ukryć, że Parker bardzo tego potrzebuje. Kiedy zaczyna robić wszystko, by przyciągnąć wzrok Mii, wszyscy w szkole, nawet jego najlepszy przyjaciel, uważają, że popadł w skrajność. A kiedy Mii grozi prawdziwy prześladowca, wszyscy myślą, że to Parker.
Cierpiący na omdlenia Parker zaczyna się zastanawiać, czy nie zmienia się w kogoś niebezpiecznego. Co jeśli potwór prześladujący Mię to właśnie on?
