Ocena:
Recenzje książki prezentują mieszankę opinii. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają spostrzeżenia Stephena Porgesa na temat teorii poliwagalnej, chwaląc ją jako dobrze napisaną i korzystną dla zrozumienia samoregulacji i zaangażowania społecznego, inni uważają, że książka jest zawiła i źle skonstruowana. Zauważono, że materiał jest rygorystyczny i akademicki, co czyni go bardziej odpowiednim dla profesjonalistów lub osób już zaznajomionych z tematem. Niektórzy czytelnicy wyrażają frustrację stylem i przejrzystością autora.
Zalety:Dobrze napisana i w doskonałym stanie. Zapewnia cenny wgląd w teorię poliwagalną; korzystne dla zrozumienia własnych zachowań i uczuć. Dobra dla osób już zainteresowanych tematem i oferuje praktyczne narzędzia do rozwoju osobistego. Świetna dla profesjonalistów w dziedzinie psychologii lub osób pragnących pogłębić swoją wiedzę.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbędna i źle skonstruowana, czując, że nie jest w stanie jasno wyartykułować pojęć. Może być ciężka i akademicka, przez co trudna do zrozumienia dla laików. Kilku recenzentów zauważa, że czytanie jest frustrujące z powodu słabego przepływu i niejasnych analogii.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Polyvagal Safety: Attachment, Communication, Self-Regulation
Od czasu publikacji The Polyvagal Theory w 2011 roku, zapotrzebowanie na informacje o tej innowacyjnej perspektywie jest stałe.
Stephen W. Porges zebrał tutaj swoje najważniejsze teksty od czasu opublikowania tego przełomowego dzieła.
U podstaw teorii poliwagalnej leży bezpieczeństwo. Zapewnia zrozumienie, że poczucie bezpieczeństwa zależy od stanów autonomicznych, a nasze poznawcze oceny ryzyka w środowisku, w tym identyfikacja potencjalnie niebezpiecznych relacji, odgrywają drugorzędną rolę w naszych trzewnych reakcjach na ludzi i miejsca. Nasza reakcja na trwającą globalną pandemię wspiera jedną z głównych koncepcji teorii poliwagalnej: pragnienie bezpiecznego łączenia się z innymi jest naszym biologicznym imperatywem.
Rzeczywiście, życie może być postrzegane jako nieodłączne dążenie do bezpieczeństwa. Te i inne koncepcje zostały przedstawione w rozdziałach dotyczących terapeutycznej obecności, psychoterapii grupowej, jogi i muzykoterapii, autyzmu, traumy, gwałtu na randce, traumy medycznej i COVID-19.
