Bez podboju, bez porażki: irańska strategia bezpieczeństwa narodowego

Opinie czytelników

Książka Ariane Tabatabai na temat irańskiego bezpieczeństwa narodowego jest chwalona za dogłębne zbadanie historycznego kontekstu irańskiej strategii bezpieczeństwa narodowego, prezentując w dużej mierze obiektywny pogląd, który przeciwstawia się powszechnym błędnym przekonaniom na temat Iranu. Jednak spotyka się z krytyką za brak głębi, słabo ustrukturyzowane argumenty i nieodpowiednie źródła.

⬤ Dobrze napisana i udokumentowana
⬤ przedstawia fascynującą historyczną perspektywę irańskiego bezpieczeństwa narodowego
⬤ obiektywna w przedstawianiu złożonych argumentów
⬤ uważana za jedną z najlepszych książek na ten temat
⬤ dostarcza cennych spostrzeżeń decydentom politycznym.

⬤ Postrzegana jako pozbawiona głębi i oryginalności w porównaniu z innymi pracami
⬤ słabo zorganizowana, bez bibliografii, cytatów w tekście lub przypisów
⬤ niektórzy czytelnicy uznali ją za pospieszną i powierzchowną
⬤ rozczarowujące tło teoretyczne w niektórych sekcjach.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No Conquest, No Defeat: Iran's National Security Strategy

Zawartość książki:

Na początku 2019 roku Islamska Republika Iranu obchodziła czterdziestą rocznicę powstania, pomimo dziesięcioleci izolacji, presji politycznej, sankcji i wojny. Obserwatorzy jej polityki bezpieczeństwa nadal próbują zrozumieć tę nieprawdopodobną wytrzymałość. Niektórzy postrzegają reżim jako czysto racjonalny podmiot, którego.

Decyzje dotyczące bezpieczeństwa narodowego i sprawy wojskowe są kształtowane przez te same względy, co w innych państwach. Inni uważają, że to ideologia napędza strategię Teheranu. Tak czy inaczej, praktycznie wszyscy zgadzają się, że polityka mułłów zasadniczo różni się od tej prowadzonej przez ich monarchicznych poprzedników.

monarchicznych poprzedników.

No Conquest, No Defeat oferuje historycznie ugruntowany przegląd irańskiego bezpieczeństwa narodowego. Tabatabai argumentuje, że Islamska Republika nie jest ani całkowicie racjonalna, ani czysto ideologiczna. Jej dzisiejsza polityka bezpieczeństwa narodowego jest raczej w dużej mierze kształtowana przez kulturę strategiczną, będącą wytworem historii.

Jest ona wytworem historycznych doświadczeń kraju związanych z wojną i pokojem. W rezultacie irańskie myślenie strategiczne jest być może najlepiej scharakteryzowane przez jego dynamiczną, ale odporną naturę, która nieustannie ewoluuje. Jako że Islamska Republika wchodzi w piątą dekadę swojego istnienia, niniejsza książka rzuca nowe światło na kontrowersyjne irańskie programy nuklearne i rakietowe.

Irańskie programy nuklearne i rakietowe oraz zaangażowanie w Afganistanie, Iraku, Libanie, Syrii i Jemenie.