Bez podboju, bez porażki - irańska strategia bezpieczeństwa narodowego

Opinie czytelników

Książka Ariane Tabatabai na temat irańskiego bezpieczeństwa narodowego oferuje dobrze zbadany i obiektywny kontekst historyczny, który kształtuje irańską strategię bezpieczeństwa. Została jednak skrytykowana za brak głębi, odpowiednich cytatów i spójności strukturalnej.

⬤ Dobrze napisana i udokumentowana
⬤ zapewnia obiektywne spojrzenie na irańskie bezpieczeństwo narodowe
⬤ podkreśla historyczną ciągłość irańskiej polityki bezpieczeństwa pomimo zmian reżimu
⬤ zawiera cenne spostrzeżenia pozwalające zrozumieć ostrożne podejście Iranu do obrony.

⬤ Krytycy zauważają, że książka oferuje pośpieszny przegląd bez nowych argumentów
⬤ brakuje odpowiedniej dokumentacji i cytatów
⬤ cierpi z powodu problemów strukturalnych i błędów typograficznych
⬤ nie zawiera niezbędnych map ani odpowiedniej analizy irańskiego aparatu bezpieczeństwa.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No Conquest, No Defeat - Iran's National Security Strategy

Zawartość książki:

Na początku 2019 roku Islamska Republika Iranu obchodziła czterdziestą rocznicę powstania, pomimo dziesięcioleci izolacji, presji politycznej, sankcji i wojny. Obserwatorzy jej polityki bezpieczeństwa nadal próbują zrozumieć tę nieprawdopodobną wytrzymałość.

Niektórzy postrzegają reżim jako czysto racjonalny podmiot, którego decyzje dotyczące bezpieczeństwa narodowego i spraw wojskowych są kształtowane przez te same względy, co w innych państwach. Inni uważają, że to ideologia napędza strategię Teheranu. Tak czy inaczej, praktycznie wszyscy zgadzają się, że polityka mułłów zasadniczo różni się od tej prowadzonej przez ich monarchicznych poprzedników.

No Conquest, No Defeat oferuje historycznie ugruntowany przegląd irańskiego bezpieczeństwa narodowego. Tabatabai argumentuje, że Islamska Republika nie jest ani całkowicie racjonalna, ani czysto ideologiczna.

Jej dzisiejsza polityka bezpieczeństwa narodowego jest raczej w dużej mierze kształtowana przez kulturę strategiczną, będącą produktem historycznych doświadczeń kraju związanych z wojną i pokojem. W rezultacie irańskie myślenie strategiczne jest być może najlepiej scharakteryzowane przez jego dynamiczną, ale odporną naturę, która nieustannie ewoluuje.

Jako że Islamska Republika wchodzi w piątą dekadę swojego istnienia, niniejsza książka rzuca nowe światło na kontrowersyjne irańskie programy nuklearne i rakietowe, a także zaangażowanie Iranu w Afganistanie, Iraku, Libanie, Syrii i Jemenie.