Between Beats: Tradycja jazzowa i czarny taniec wernakularny

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębne badanie ewolucji tańca jazzowego, łącząc jego historię z różnymi kontekstami społecznymi i jednostkami. Jest chwalona za szczegółowe i zniuansowane podejście, choć niektórzy uważają, że jej język jest zbyt skomplikowany i mniej wciągający.

Szczegółowe badanie historii tańca jazzowego, świeże spojrzenie na jego ewolucję, dokładne i zniuansowane argumenty, czytelne pomimo akademickiego charakteru, przemyślane uznanie złożoności rasowej.

Zbyt skomplikowany język utrudnia czytanie, postrzegane jako dostarczające niewiele poza standardowymi narracjami, może nie zadowolić tych, którzy szukają rozrywki lub prostej edukacji.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Between Beats: The Jazz Tradition and Black Vernacular Dance

Zawartość książki:

Between Beats: The Jazz Tradition and Black Vernacular Dance oferuje nowe spojrzenie na złożone skrzyżowania muzyki jazzowej i tańca popularnego na przestrzeni ostatnich stu lat. Autor Christi Jay Wells pokazuje, w jaki sposób popularna rozrywka i kultury tańca towarzyskiego były kluczowe dla kształtowania się i rozwoju muzyki jazzowej, nawet gdy muzyka jazzowa zyskała reputację "legalnej" formy sztuki lepiej nadającej się do nieruchomego słuchania w pozycji siedzącej.

Poprzez koncepcję choreografii słuchania, książka bada relacje amatorskich i profesjonalnych tancerzy jazzowych z muzyką jazzową i muzykami, ponieważ jazzowe krajobrazy dźwiękowe i choreografie zostały ukształtowane poprzez bliski kontakt i wzajemną wymianę twórczą. Analizuje również estetyczne i polityczne negocjacje, poprzez które muzyka jazzowa rzekomo dystansowała się od tańczących ciał.

Łącząc mało dyskutowany materiał z różnych źródeł historycznych i współczesnych z własnym wieloletnim doświadczeniem autora jako tancerza jazzowego, książka ta promuje taniec partycypacyjny i praktykę ucieleśnioną jako główne tematy analizy w studiach jazzowych. Badając fascynującą historię jazzu jako popularnej muzyki tanecznej, ujawnia, w jaki sposób amerykańskie lęki związane z ciałami i szerokie kulturowe uprzywilejowanie tego, co mózgowe, nad tym, co cielesne, ukształtowały wysiłki mające na celu "wyniesienie" ekspresyjnych form, takich jak jazz, do elitarnego statusu.