Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Beirut 1958: How America's Wars in the Middle East Began” autorstwa Bruce'a Riedela stanowi zwięzły przegląd wczesnego zaangażowania militarnego Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie. Skupia się na wydarzeniach prowadzących do wysłania marines do Libanu w 1958 roku, kontekstualizując tę interwencję w szerszych ramach historycznych polityki zagranicznej USA i polityki Bliskiego Wschodu. Chociaż książka jest chwalona za zawartość informacyjną i osobisty związek autora z wydarzeniami, niektórzy recenzenci krytykują jej zwięzłość i brak głębi.
Zalety:Książka jest pouczająca i dobrze zbadana, zapewniając cenny kontekst dotyczący zaangażowania USA na Bliskim Wschodzie. Recenzenci doceniają referencje autora, osobiste anegdoty i jasną, skoncentrowaną narrację. Książka jest opisywana jako dobre źródło wprowadzające dla czytelników zainteresowanych historią regionu i polityką zagraniczną USA. Wiele osób uznało ją za pouczający przegląd, który pomaga zrozumieć obecne konflikty na Bliskim Wschodzie.
Wady:Książka jest dość krótka (około 130 stron), przez co niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej szczegółowej analizy i głębi. Kilku recenzentów wspomniało, że tekst może być suchy i może wymagać wielokrotnego czytania, aby w pełni zrozumieć treść. Pojawiły się również komentarze, że narracja jest czasami trudna do naśladowania, a także dostrzegalna stronniczość wobec polityki interwencji USA bez odpowiedniego przedstawienia przeciwnych punktów widzenia.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Beirut 1958: How America's Wars in the Middle East Began
Zawartość książki:
Czego nie nauczyła nas interwencja USA, która zakończyła się sukcesem
W lipcu 1958 r. amerykańscy marines szturmowali plażę w Bejrucie w Libanie, gotowi do walki. Powitali ich sprzedawcy i plażowicze. Na szczęście reszta ich misji - pomoc w zakończeniu pierwszej wojny domowej w Libanie - przebiegła niemal równie gładko i pomyślnie, w dużej mierze dzięki zręcznej pracy amerykańskich dyplomatów, którzy pomogli wypracować kompromisowe rozwiązanie. Przyszłe amerykańskie interwencje w regionie nie zakończyłyby się tak dobrze.
Nowa książka Bruce'a Riedela opowiada zapomnianą już historię (zapomnianą, to znaczy w Stanach Zjednoczonych) pierwszej amerykańskiej operacji bojowej na Bliskim Wschodzie. Prezydent Eisenhower wysłał Marines w następstwie krwawego zamachu stanu w Iraku, sejsmicznego wydarzenia, które zmieniło politykę nie tylko tego kraju, ale ostatecznie całego regionu. Eisenhower obawiał się, że zamach stanu, wraz z innymi spiskami i wydarzeniami, które wydawały się tajemnicze w Waszyngtonie, zagrażają amerykańskim interesom na Bliskim Wschodzie. Jego działania i działania innych były w dużej mierze napędzane przez obsadę fascynujących postaci, których szpiegostwo i tajne działania mogłyby być materiałem na film.
Chociaż interwencja Eisenhowera w Libanie była wyjątkowa, z pewnością ze względu na stosunkowo łagodny wynik, zawiera ona ważne lekcje dla dzisiejszych decydentów politycznych, którzy starają się radzić sobie z zawsze nieoczekiwanymi wyzwaniami na Bliskim Wschodzie. Bruce Reidel, doświadczony analityk, opisuje sytuację sprzed sześciu dekad i sugeruje, że niektóre z wyciągniętych wówczas wniosków są nadal aktualne. Kluczowa lekcja? Nie należy spieszyć się z osądem, gdy zaskoczy nas coś nieoczekiwanego. I nie zakładać najgorszego.
