Beethoven był jedną szesnastą czarny: And Other Stories

Opinie czytelników

„Wszystko stracone” Nadine Gordimer to złożony zbiór opowiadań, które poruszają tematy tożsamości, straty i kondycji ludzkiej, prezentując jej charakterystyczny styl wykwintnej i wyrafinowanej prozy. Opowiadania są zróżnicowane i skłaniają do refleksji, ale niektórzy czytelnicy uznają je za zbyt złożone lub ponure.

⬤ Znakomicie napisane w wyrafinowanym i stylizowanym formacie
⬤ zróżnicowana i interesująca tematyka
⬤ prowokujące do myślenia tematy związane z tożsamością i stratą
⬤ mistrzowskie opowiadanie historii
⬤ dobrze rozwinięta eksploracja postaci.

⬤ Niektóre historie mogą być postrzegane jako dziwaczne lub powolne
⬤ dominują egzystencjalnie przygnębiające tematy
⬤ niektórzy czytelnicy uznali zbiór za mało inspirujący lub nieangażujący
⬤ nie wszystkim czytelnikom podobały się elementy groteskowe.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beethoven Was One-Sixteenth Black: And Other Stories

Zawartość książki:

"Nie jesteś odpowiedzialny za swoje pochodzenie, prawda? Ale jeśli tak, to dlaczego maszerowałeś pod zakazanymi hasłami, zostałeś pobity przez policję, aresztowany kilka razy; otynkowałeś ściany wywrotowymi plakatami...". Przeszłość jest ważna tylko w odniesieniu do tego, czy teraźniejszość ją uznaje".

W tym zbiorze nowych opowiadań, Beethoven był jedną szesnastą czarny, Nadine Gordimer przekracza granice polityki, pamięci, seksualności i miłości z nieustraszoną wnikliwością, która jest znakiem rozpoznawczym jej pisarstwa. W tytułowym opowiadaniu naukowiec w średnim wieku, który był działaczem anty-apartheidowym, wyrusza w nieprzyznaną pogoń za możliwościami własnej tożsamości rasowej w poszukiwaniu fortuny swojego pradziadka, który żył surowo na kopalniach diamentów w RPA, a jego młoda żona daleko w Londynie. "Dreaming of the Dead" wyczarowuje lunch w nowojorskiej chińskiej restauracji, gdzie Susan Sontag i Edward Said powracają w zaskakujących nowych awatarach jako goście we śnie kochającego przyjaciela.

Historyk w "History" jest papugą, która konfrontuje ludzi ze skandalizującym głosem odtwarzającym kłótnie i potajemne rozmowy miłosne, które podsłuchała. "Alternatywne zakończenia" rozważają sposób, w jaki pisarze dokonują arbitralnych wyborów, jak zakończyć historie - i oferują trzy, z których każda odnosi się do tej samej sytuacji, ale z innym rozwiązaniem, osiągniętym przez trzy zmysły: wzrok, dźwięk i zapach.