Balans bieli: Jak Hollywood kształtowało ideologię Colorblind i podważało prawa obywatelskie

Opinie czytelników

Książka „White Balance” autorstwa Justina Gomera bada rolę Hollywood w promowaniu polityki rasowej bez względu na kolor skóry od lat 70. do 90. ubiegłego wieku. Krytykuje sposób, w jaki filmy, choć pozornie nie rasistowskie, były wykorzystywane do wspierania demontażu przepisów dotyczących praw obywatelskich.

Książka stanowi fascynującą i krytyczną analizę wpływu Hollywood na postrzeganie i politykę rasową. Zawiera dokładne analizy konkretnych filmów i przedstawia złożone idee w przystępny sposób.

Czytelnicy, którzy nie są przyzwyczajeni do krytycznego analizowania kwestii białości i rasizmu, mogą uznać treść za niepokojącą lub stanowiącą wyzwanie.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Balance: How Hollywood Shaped Colorblind Ideology and Undermined Civil Rights

Zawartość książki:

Ideologia rasowa „colorblindness” ma długą historię. W 1963 roku Martin Luther King słynnie stwierdził: „Mam marzenie, że czwórka moich małych dzieci pewnego dnia będzie żyła w kraju, w którym nie będą oceniane po kolorze skóry, ale po treści ich charakteru”.

Jednak w dziesięcioleciach po ruchu na rzecz praw obywatelskich ideologia colorblindness dokooptowała język ery praw obywatelskich, aby na nowo odkryć białą supremację, napędzić wzrost neoliberalizmu i zdemontować prawne zwycięstwa ruchu na rzecz praw obywatelskich bez naruszania politycznego decorum. Jednak rozprzestrzenianie się kolorowej ślepoty nie mogło odbywać się jedynie poprzez przemówienia polityczne, gazety czy książki.

Justin Gomer twierdzi, że kluczem był film - ponieważ język świadomy rasy został wyrzucony z dyskursu publicznego, Hollywood zapewniło wizualne medium niezbędne do udramatyzowania programu anty-praw obywatelskich w latach 70-tych, 80-tych i 90-tych. W hitach takich jak Brudny Harry, Rocky i Niebezpieczne umysły filmowcy wykorzystywali niestabilne walki rasowe, społeczne i gospodarcze w dekadach po ruchu na rzecz praw obywatelskich, wzmacniając potężną, dwupartyjną ideologię, która miała być wymierzona w politykę świadomą rasowo, pamięć o walkach o wolność czarnych i podstawowe aspekty samego państwa liberalnego.