Satyryczna książka Sinclaira Lewisa Babbitt, opublikowana w 1922 roku, dotyczy amerykańskiej kultury i społeczeństwa oraz krytykuje powierzchowność życia klasy średniej i pokusę dopasowania się. Niezgoda Babbitta miała duży wpływ na decyzję o przyznaniu Lewisowi Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1930 roku.
Książka doczekała się dwóch adaptacji filmowych: niemej z 1924 roku i kinowej z 1934 roku. Życie Babbitta jest opisane w pierwszych siedmiu rozdziałach w ciągu jednego dnia. Babbitt grucha nad swoją dziesięcioletnią córką Tinką podczas śniadania, próbuje przekonać swoją 22-letnią córkę Veronę do porzucenia jej ostatnich socjalistycznych tendencji i namawia swojego 17-letniego syna Teda do większej pracy w szkole.
Dyktuje listy podczas pracy i prowadzi rozmowy ze swoimi pracownikami na temat reklamy nieruchomości. Babbitt spieszy się do domu i porzuca wszelkie nieposłuszeństwo, gdy u jego żony rozwija się ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
Podczas jej długiej rekonwalescencji odzyskują bliskość, a Babbitt powraca do swojego bezuczuciowego konformizmu. W kulminacyjnej scenie Babbitt dowiaduje się, że jego syn Ted potajemnie poślubił Eunice, córkę sąsiada.
Choć się z tym nie zgadza, deklaruje, że popiera ten związek i chwali Teda za prowadzenie niezależnego życia.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)