Babbitt

Opinie czytelników

Recenzje książki „Babbitt” Sinclaira Lewisa podkreślają jej niesłabnącą aktualność i krytykę życia amerykańskiej klasy średniej w latach 20. ubiegłego wieku, ukazując tematy konformizmu, materializmu i poszukiwania własnej tożsamości. Kilku czytelników wyraziło jednak frustrację z powodu niskiej jakości niektórych wydań, w szczególności kwestii związanych z małą czcionką i stanem fizycznym.

Wiele recenzji chwaliło wnikliwe przedstawienie aspiracji klasy średniej i krytykę społeczną, zwracając uwagę na humor książki i jej znaczenie dla współczesnego społeczeństwa. Czytelnicy docenili głębię postaci i eksplorację uniwersalnych tematów, takich jak konformizm i odkrywanie siebie. Niektórzy podkreślali klasyczny status książki i jej znaczenie dla amerykańskiej literatury.

Liczne recenzje krytykowały konkretne wydania książki za zbyt małą czcionkę, słabą oprawę i ogólnie niską jakość, co umniejszało przyjemność z czytania. Pojawiły się skargi dotyczące stanu egzemplarzy sprzedawanych jako „nowe”, co doprowadziło do frustracji wśród kupujących.

(na podstawie 147 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Babbitt (1922), autorstwa Sinclaira Lewisa, to satyryczna powieść o amerykańskiej kulturze i społeczeństwie, która krytykuje pustkę życia klasy średniej i społeczną presję na konformizm. Kontrowersje wywołane przez Babbitta miały wpływ na decyzję o przyznaniu Lewisowi Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1930 roku.

Słowo "Babbitt" weszło do języka angielskiego jako "osoba, a zwłaszcza biznesmen lub profesjonalista, który bezrefleksyjnie dostosowuje się do panujących standardów klasy średniej".

Po niestabilności społecznej i ostrej depresji gospodarczej, które nastąpiły po I wojnie światowej, wielu Amerykanów w latach 20. postrzegało rozwój biznesu i miast jako fundamenty stabilności. Aktywiści obywatelscy i samozwańcy z klasy średniej reprezentowali szczególnie amerykańskie wyobrażenia o sukcesie w czasach, gdy promowanie amerykańskiej tożsamości było kluczowe w obliczu rosnących obaw przed komunizmem. Jednocześnie rosnące miasta Środkowego Zachodu, zwykle kojarzone z masową produkcją i pojawieniem się społeczeństwa konsumpcyjnego, były również postrzegane jako symbole amerykańskiego postępu. George F. Babbitt, główny bohater powieści, został opisany przez komitet Nagrody Nobla w 1930 roku jako "ideał amerykańskiego popularnego bohatera klasy średniej". Względność moralności biznesowej, a także prywatnych zasad postępowania jest dla niego przyjętym artykułem wiary i bez wahania uważa, że celem Boga jest, aby człowiek pracował, zwiększał swoje dochody i cieszył się nowoczesnymi ulepszeniami ".

Chociaż wielu innych popularnych powieściopisarzy piszących w czasie publikacji Babbitta przedstawia "Ryczące lata dwudzieste" jako erę zmian społecznych i rozczarowania kulturą materialną, współcześni badacze twierdzą, że Lewis sam nie był członkiem "straconego pokolenia" młodszych pisarzy, takich jak Ernest Hemingway czy F. Scott Fitzgerald. Zamiast tego był pod wpływem Ery Postępu i zmian w amerykańskiej tożsamości, które towarzyszyły szybkiej urbanizacji kraju, rozwojowi technologicznemu, industrializacji i zamknięciu granic. Chociaż Era Postępu zbudowała barierę ochronną wokół wybitnego amerykańskiego biznesmena, jeden z literaturoznawców napisał, że "Lewis miał szczęście pojawić się na scenie w momencie, gdy znikały ubrania cesarza". Lewis został porównany do wielu autorów, piszących przed i po publikacji Babbitta, którzy dokonali podobnej krytyki klasy średniej. Chociaż została opublikowana w 1899 roku, na długo przed Babbittem, Thorstein Veblen's The Theory of the Leisure Class, która krytykowała kulturę konsumpcyjną i konkurencję społeczną na przełomie XIX i XX wieku, jest często cytowanym punktem porównania. Napisana dekady później, w 1950 roku, The Lonely Crowd Davida Riesmana również została porównana do pism Lewisa. (wikipedia.org)