East Asia, Peacekeeping Operations, and Humanitarian Assistance and Disaster Relief
Koncentrując się na Azji Wschodniej, zbiór ten bada paradoks funkcjonalnej współpracy regionalnej w obszarach pomocy humanitarnej, pomocy w przypadku katastrof i operacji pokojowych ONZ, w kontekście rosnących napięć i zagrożeń regionalnych.
Azja Wschodnia - obejmująca państwa Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej oraz Chiny, Japonię, Republikę Korei i Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną - stoi w obliczu szeregu zagrożeń ludzkich, tradycyjnych, klimatycznych i ideologicznych. Zajmując się niektórymi z tych zagrożeń, szczególnie tymi wynikającymi z katastrof klimatycznych, region ten był w stanie opracować pewne doraźne praktyki współpracy, które zgodnie z funkcjonalną logiką integracji regionalnej mogą prowadzić do długoterminowych, trwałych, skoordynowanych reakcji, a nawet partnerstw regionalnych. Podobnie, region w coraz większym stopniu przyczynia się do operacji pokojowych ONZ, w których państwa te współpracują również w kontekście misji prowadzonej przez ONZ. Jednak pomimo potencjału tych interakcji, które mogą prowadzić do większej integracji regionalnej i skoordynowanych działań w odpowiedzi na szereg zagrożeń dla bezpieczeństwa, interakcje te w coraz większym stopniu odbywają się w kontekście wrogości zarówno między mocarstwami regionalnymi, jak i z mocarstwami pozaregionalnymi.
Niniejszy zredagowany zbiór bada te funkcjonalne interakcje i przedstawia wnioski dotyczące potencjału długoterminowych, skoordynowanych działań. Artykuły te wykorzystują szereg podejść teoretycznych do wyjaśnienia wzorców relacji obecnych w regionie w odniesieniu do pomocy humanitarnej, pomocy w przypadku klęsk żywiołowych i operacji pokojowych ONZ.
Rozdziały tej książki zostały pierwotnie opublikowane jako wydanie specjalne Australian Journal of International Affairs.
