Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Autistic Alice” jest chwalona za głęboką i zrozumiałą poezję, która porusza tematy autyzmu, osobistej straty i indywidualności. Książka podzielona jest na trzy części, z kilkoma wierszami szczególnie rezonującymi z czytelnikami. Język jest opisywany jako oszczędny, ale skomplikowany, zachęcający do emocjonalnego połączenia i zrozumienia.
Zalety:⬤ Głęboka i zrozumiała eksploracja tematów takich jak autyzm i osobista strata.
⬤ Silny wpływ emocjonalny z wyróżniającymi się wierszami, które rezonują z czytelnikami.
⬤ Język jest opisywany jako skomplikowany i starannie wykonany, co poprawia wrażenia z czytania.
⬤ Książka oferuje unikalny wgląd w doświadczenie autyzmu, pozwalając czytelnikom zrozumieć je z osobistej perspektywy.
Wady:⬤ Niektórzy mogą uznać oszczędny poetycki język za trudny lub mniej wciągający.
⬤ Intensywność emocjonalna może nie być odpowiednia dla wszystkich czytelników, ponieważ porusza ciężkie tematy, takie jak samobójstwo i strata.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Autistic Alice
Zawartość książki:
W tej książce są dwa akty odzyskiwania - jeden utraconego brata, a drugi utraconego siebie.
Joanne Limburg upamiętnia oba te wydarzenia w swoim trzecim zbiorze, The Autistic Alice. W swojej tytułowej sekwencji wykorzystuje Alicję w Krainie Czarów i Through the Looking-Glass do zbadania własnych doświadczeń jako dziewczynki i młodej kobiety.
Dorastając z niezdiagnozowanym zespołem Aspergera, często identyfikowała się z Alicją, logicznym i ciekawskim dzieckiem dryfującym w arbitralnym świecie. Łącząc wersy i frazy zaczerpnięte z dwóch książek o Alicji, tworzy niepokojąco skuteczny język, aby wyrazić naturę, dyskomfort i wyobcowanie autystycznych doświadczeń. W jej neurozróżnicowanym wierszu tekst może stać się króliczą norą do innego świata lub lustrem.
Wiersze, które składają się na sekwencję otwierającą książkę, The Oxygen Man, pierwotnie opublikowane jako pamflet, zostały napisane w odpowiedzi na śmierć młodszego brata Limburg, genialnego chemika, który odebrał sobie życie w 2008 roku. Podążają za nią, gdy odwiedza środkowo-zachodnie miasto, w którym mieszkał, pracował i zmarł; sięgają wstecz do ich wspólnego dzieciństwa; i patrzą w przyszłość, gdy próbuje dowiedzieć się, co to znaczy być tym, który pozostaje w tyle.
