Autobiografia Benvenuto Celliniego: wprowadzenie Jamesa Fentona

Opinie czytelników

Recenzje autobiografii Celliniego podkreślają jej wciągającą narrację i wnikliwy portret epoki renesansu, ukazujący życie wszechstronnego artysty i rzemieślnika. Czytelnicy doceniają wyjątkowy rozmiar książki i piękną okładkę, a wielu uważa ją za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych sztuką i historią.

⬤ Wciągająca i zabawna narracja
⬤ zapewnia szczegółowy wgląd w renesansowe życie
⬤ dobrze napisana z dowcipem i duszą
⬤ unikalny rozmiar książki i piękna okładka
⬤ wysoce zalecana dla entuzjastów sztuki i historii.

Niektórzy czytelnicy kwestionują autentyczność relacji Celliniego ze względu na dramatyczny charakter jego życiowych doświadczeń.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Autobiography of Benvenuto Cellini: Introduction by James Fenton

Zawartość książki:

Oto najważniejsza autobiografia z renesansowych Włoch i jedna z najbardziej porywających i barwnych z dowolnego czasu i miejsca, w tłumaczeniu powszechnie uznawanym za najwierniejsze energii i duchowi oryginału.

Benvenuto Cellini był zarówno uwielbianym artystą w XVI-wiecznej Florencji, jak i pełnym pasji i temperamentu człowiekiem czynu, który był zdolny do bijatyk, kradzieży i morderstw. Do grona swoich mecenasów zaliczał papieży, kardynałów, królów i książąt i był uwielbiającym przyjacielem - jak ich opisywał - "boskiego" Michała Anioła i "cudownego" Tycjana, ale był równie dobrze znany ze swoich gwałtownych waśni. W wieku dwudziestu siedmiu lat pomagał w obronie Castel Sant'Angelo w Rzymie, a jego relacja z uwięzienia tam (pod rządami szalonego kasztelana, który myślał, że jest nietoperzem), jego ucieczki, schwytania i uwięzienia w "celi tarantul i jadowitych robaków" jest przygodą równą każdej innej w faktach lub fikcji. Ale to tylko jedna z wielu przygód w jego długim życiu.

Autobiografia Celliniego jest nie tylko zapisem niezwykłego życia, ale także dramatycznym i sugestywnym.

Opis codziennego życia w renesansowych Włoszech, od najniższych tawern po najwyższe dwory królewskie.