Opinie czytelników
Podsumowanie:Autobiografia Benvenuto Celliniego oferuje żywy obraz życia w renesansowych Włoszech, koncentrując się na jego doświadczeniach jako artysty i burzliwych relacjach z mecenasami i współczesnymi. Książka ilustruje wyzwania, triumfy i tętniącą życiem kulturę epoki, ale jest również naznaczona jego samochwalczym stylem narracji i pewnym stopniem powtarzalności.
Zalety:Książka stanowi wciągającą relację z pierwszej ręki z renesansowego życia, ukazując różne klasy społeczne i mnóstwo dynamicznych relacji. Wnikliwe obserwacje Celliniego dotyczące świata sztuki, jego porywające osobiste anegdoty i kontekst historyczny sprawiają, że jest to fascynująca lektura dla osób zainteresowanych sztuką i historią. Wiele recenzji podkreśla jej rozrywkowe i dramatyczne elementy, a także jakość tłumaczenia.
Wady:Wielu czytelników uważa narcyzm i samochwalczy ton Celliniego za odstręczający, zauważając, że jego skupienie się na własnych wyczynach często przyćmiewa ważne wydarzenia historyczne. Styl pisania może być męczący lub powtarzalny, a niektórzy czytelnicy wyrazili niezadowolenie z ogólnego braku szczegółowego kontekstu historycznego dotyczącego miejsc i wydarzeń. Ponadto pojawiają się głosy krytyki dotyczące wyborów redakcyjnych w niektórych wydaniach, które nie zawierają oczekiwanych ilustracji.
(na podstawie 53 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Autobiography of Benvenuto Cellini
Zawartość książki:
Benvenuto Cellini zaczął wpadać w kłopoty w młodym wieku. W wieku szesnastu lat został już wygnany z rodzinnego miasta na sześć miesięcy z powodu publicznej napaści na innego obywatela. Jako człowiek o nieskończonych talentach - rzeźbiarskich, kreślarskich, pisarskich, muzycznych - Cellini lubił parać się wieloma różnymi formami sztuki, a jego kariera umożliwiła mu podróżowanie do różnych dużych miast. Po terminowaniu u złotnika, Cellini przeniósł się do Rzymu w wieku dziewiętnastu lat. Tam papież Klemens pochwalił jego pracę. Jednak relacja Celliniego z Klemensem była ostatnim razem, gdy pozostawał w dobrych stosunkach z papieżem. Po obrażeniu następcy papieża Klemensa, papieża Farnese, Cellini opuścił Rzym, aby kontynuować pracę we Francji, obawiając się, że zostanie aresztowany, jeśli zostanie. Jego podróże nie uchroniły go jednak przed gniewem papieża Farnese. Po oskarżeniu o kradzież cennych watykańskich przedmiotów, Cellini został uwięziony. Decydując się wziąć sprawy w swoje ręce, Cellini organizuje ucieczkę z więzienia. Choć jego waśń z papieżem Farnese znacznie skomplikowała mu życie, Cellini rozkoszuje się robieniem sobie wrogów i znajduje humor w każdej sytuacji, w której się znajduje. Dzięki opowieściom o seksualnych podbojach, morderstwach, ucieczkach, doświadczeniach bliskich śmierci i artystycznych przedsięwzięciach, Benvenuto Cellini ujawnia wszystkie pikantne szczegóły swojego ekscytującego życia.
Chociaż ujawnia wiele brzydkich cech osobowości, które posiada, sam Cellini nie wierzy, że ma wady i tylko raz w życiu przyznaje się do błędu. Mimo to Cellini posiada wpływową charyzmę, która jest tak samo widoczna w jego twórczości, jak w jego życiu. Autobiografia Benvenuto Celliniego zapewnia uprzywilejowane spojrzenie na życie społeczne włoskiego renesansu i zachowuje pamięć o niesamowitej pracy artystycznej Celliniego, z której większość została utracona przez czas. Ze względu na fascynujące i nietypowe życie, jakie prowadził Cellini, w połączeniu z jego charyzmą i humorem, Autobiografia pozostała ekscytująca i istotna dla współczesnych odbiorców, zarówno w celach rozrywkowych, jak i edukacyjnych.
Teraz, z przyciągającą wzrok okładką i wydrukowana czytelną czcionką, Autobiografia Benvenuto Celliniego jest dostępna dla współczesnego odbiorcy, zachowując dowcip i wielkość pracy, jednocześnie odnawiając ją, aby przemówić do współczesnego odbiorcy.
