Ocena:
Recenzje podkreślają mocne i słabe strony „Autobahn” LaBute'a, pokazując jego potencjał w zakresie wydajności i wciągającej fabuły na tle krytyki dotyczącej jego głębi i wykonania. Podczas gdy wielu docenia unikalny format i sugestywny styl pisania, niektórzy uważają, że dzieło jest pozbawione treści i zbyt zależne od rozpoznawalności nazwiska.
Zalety:Wielu recenzentów chwaliło książkę za wciągające i wszechstronne jednoaktówki, sugerując, że nadają się one zarówno do małych, jak i dużych produkcji. Pisarstwo jest opisywane jako sugestywne, wyraziste i zdolne do wywołania głębokich przemyśleń. Czytelnicy doceniają dostępność dla osób niebędących aktorami, zauważając, że krótkie sceny zachęcają do wyobraźni i kreatywności podczas występów.
Wady:Z drugiej strony, niektórzy recenzenci krytykują pracę za zbytnie uproszczenie lub formułę, wskazując, że może brakować jej głębi i treści. Pojawiają się skargi dotyczące okrucieństwa w scenach i poczucie, że praca nie spełnia wcześniejszych standardów LaBute'a. Niektórzy uważają, że sztuki są zbyt zależne od ustalonej reputacji LaBute'a i nie zapewniają satysfakcjonującego doświadczenia.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Autobahn: a short-play cycle
Ta kolekcja zawiera siedem krótkich sztuk: FUNNY, BENCH SEAT, ALL APOLOGIES, MERGE, LONG DIVISION, ROAD TRIP i AUTOBAHN.
Niezależnie od tego, czy chodzi o potajemne związki, kłótnie, schronienie, czy w końcu transport, samochód jest prawdopodobnie najbardziej autentyczną amerykańską przestrzenią. W AUTOBAHN, prowokacyjnym zbiorze jednoaktówek Neila LaBute'a, których akcja rozgrywa się na przednim siedzeniu, dramaturg wykorzystuje swoją charakterystyczną wnikliwość z doskonałym efektem, badając niewypowiedziane obawy, które otaczają kierownicę.
Każda z tych siedmiu krótkich winiet zgłębia etos percepcji i relacji - od nieudanej sesji make-outu, przez porwanie pod przykrywką wycieczki samochodowej, misję zwiadowczą polegającą na ratowaniu Nintendo 64, po długą podróż córki do domu po zwolnieniu z odwyku. Rezultatem jest niepokojący montaż, który stopniowo ujawnia parszywą siłę niewypowiedzianych słów, jednocześnie oświetlając delikatną grę między intencją a moralnością, uchwycając istotę Ameryki Środkowej i niezliczone ścieżki, które przecinają jej powierzchnię.
