Autentyczność Ewangelii

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Authenticity of the Gospels

Zawartość książki:

To, że Ewangelie są pismami ich tradycyjnych autorów apostolskich, było od dawna uważane za ustaloną prawdę. Przez długi czas utrzymywano również, że Mateusz był pierwszym autorem już w latach 40-tych n.e., następnie Marek i Łukasz, a na końcu Jan, i że wszystkie zostały napisane przed około 70 rokiem n.e.. Poglądy te zostały poddane w wątpliwość lub zaprzeczone przez badaczy Nowego Testamentu od około końca XVIII wieku. Dominuje pogląd, że Ewangelie nie zostały napisane przez naocznych świadków, chociaż zależą one od materiału, który może pochodzić od naocznych świadków. Mówi się, że Marek został napisany jako pierwszy i niewiele przed 70 AD. Mateusz i Łukasz są późniejsi i zależą od Marka i niektórych nieznanych źródeł. Jan jest ostatni, podąża za niezależną tradycją i może być tak późno jak 100AD.

Powodem tej zmiany poglądów jest tak zwana metoda historyczno-krytyczna, która twierdzi, że jest naukowa i aktualna w krytyce literackiej i wykrywaniu różnych warstw czasowych w tekstach pisanych. Metoda ta zakłada również, że doniesienia o cudach i innych zjawiskach nadprzyrodzonych nie są historyczne, ale późniejszymi wynalazkami dodanymi do celów religijnych.

Książka ta pokazuje, że metoda historyczno-krytyczna nie jest ani historyczna, ani krytyczna, ani nawet metodą. Metoda ta zakłada, ale nie może udowodnić, że nadprzyrodzone wydarzenia są niehistoryczne; ignoruje historyczne dowody dotyczące pochodzenia i autorstwa Ewangelii; jej krytyka literacka jest pozbawiona wyobraźni, a jej zastosowanie do kwestii datowania jest arbitralne. Nie ma powodu, aby akceptować jego wyniki jako dobrze uzasadnione, a nawet wiarygodne. Tradycyjne datowanie i autorstwo Ewangelii jest jedyną relacją, która ma sens.

Niemniej jednak elementy metody historyczno-krytycznej mają uzasadnione zastosowanie, jeśli są stosowane uczciwie i razem z dowodami historycznymi oraz faktami (dobrze potwierdzonymi przez naocznych świadków) rzeczywistości nadprzyrodzonych. Kiedy te elementy są tak wykorzystywane, można wykazać, że dają wiarygodne i możliwe do obrony opisy pochodzenia, w szczególności Ewangelii Marka i Łukasza, które wraz z Mateuszem wykazują oznaki zależności i nakładania się. Jeśli dowody historyczne są traktowane poważnie, a krytyka literacka jest stosowana uczciwie, można podać wiarygodny opis pochodzenia, w szczególności Ewangelii Marka, tego, jak powstała z głoszenia Piotra w stosunku do starszej Ewangelii Mateusza i nowszej Ewangelii Łukasza sponsorowanej przez apostoła Pawła.

Ten alternatywny opis pochodzenia Marka i Łukasza jest doskonałym przykładem tego, jak dowody historyczne i krytyka literacka mogą być wykorzystane do wyjaśnienia zagadkowych zjawisk. Być może nie jest to jedyna wersja, która ratuje wszystkie zjawiska. Pokazuje jednak, jak tradycyjne autorstwo i datowanie Ewangelii, w przeciwieństwie do metody historyczno-krytycznej, mają doskonały sens dla wszystkich zjawisk: literackich, historycznych i racjonalnych. Tradycyjny pogląd na Ewangelie jest jedynym rozsądnym poglądem, jaki można przyjąć.