Augustyńska i eklezjalna etyka chrześcijańska: O miłowaniu nieprzyjaciół

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Augustinian and Ecclesial Christian Ethics: On Loving Enemies

Zawartość książki:

Jaki jest związek między nakazem miłości nieprzyjaciół a stosowaniem przemocy i/lub innych środków przymusu politycznego? Niniejsza praca analizuje tę kwestię, porównując i kontrastując dwa ważne współczesne podejścia do etyki chrześcijańskiej, neoaugustyńskie i eklezjalne lub neoabaptystyczne. Śledzi skomplikowaną rozmowę, która miała miejsce od czasu, gdy John Howard Yoder podjął interpretację anabaptystów Reinholda Niebuhra w latach czterdziestych XX wieku.

Składa się z trzech części. Pierwsza część śledzi rozwój augustyńsko-niebuhriańskiego podejścia do etyki od Niebuhra poprzez tych, którzy rozwinęli jego pracę, w tym Paula Ramseya, Timothy'ego Jacksona, Charlesa Mathewesa, Erica Gregory'ego i Jennifer Herdt. Analizuje również etykę augustyńską Olivera O'Donovana, Johna Milbanka i Nicholasa Wolterstorffa.

Wraz z prześledzeniem augustyńskiego podejścia i jego trajektorii poprzez agapizm, teologię i interpretację Augustyna, identyfikuje piętnaście krytycznych uwag, jakie to podejście wnosi przeciwko neoabaptystom. W drugiej części prześledzono pochodzenie podejścia eklezjalnego lub neoabaptystycznego, a następnie przeanalizowano jego związek z agapizmem i jego krytykę, jakie doktryny teologiczne są centralne oraz interpretację Augustyna. Jego celem jest przede wszystkim konstruktywne wyjaśnienie roli, jaką eklezjologia, chrystologia i eschatologia odgrywają wśród neoabaptystów.

Trzecia część odnosi się do krytyki wysuwanej przez augustianów przeciwko neoabaptystom, opierając się na konstruktywnej teologii z drugiej części. Jej celem jest pokazanie, gdzie augustiańscy krytycy mają rację, gdzie przeoczyli kluczowe nauki teologiczne, a gdzie przeinaczają. Ocenia również wezwanie do nacjonalistycznego projektu, jakie augustianie skierowali do neoabaptystów.

Jeśli ta praca zakończy się sukcesem, trzecia część nie będzie miała charakteru obronnego. Zamiast tego naświetli powody krytyki i zasugeruje środki, dzięki którym rozmowa, która rozpoczęła się między Yoderem i Niebuhrem, może być kontynuowana i być może przyniesie owoce dla etyki teologicznej zarówno w jej kościelnych, jak i nacjonalistycznych projektach dla przyszłych pokoleń.