Ateizm, który nie jest humanizmem, pojawia się w myśli francuskiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

An Atheism That Is Not Humanist Emerges in French Thought

Zawartość książki:

Francuska filozofia zmieniła się dramatycznie w drugiej ćwierci XX wieku.

W następstwie I wojny światowej, a później nazistowskich i sowieckich katastrof, główni filozofowie, tacy jak Kojve, Levinas, Heidegger, Koyr, Sartre, Merleau-Ponty i Hyppolite argumentowali, że człowiek nie może już wypełnić pustki pozostawionej przez „śmierć Boga” bez przywoływania najgorszych w ludzkiej historii i oczerniania godności ludzkiego podmiotu. W odpowiedzi przyczynili się do nowego przekonania, że człowiek nie powinien być już postrzegany jako podstawa egzystencji, myśli i etyki; raczej natura ludzka stała się zależna od innych pojęć i struktur, w tym bytu, języka, myśli i kultury.

Ten argument, który miał być najważniejszy dla egzystencjalizmu i strukturalizmu, zdominował powojenną myśl. Ta intelektualna historia tych wydarzeń dowodzi, że u ich podstaw leżał nowy ateizm, który odrzucał humanizm jako niewystarczający i ostatecznie brutalny.