Architektura w epoce druku: Oralność, pismo, typografia i drukowane obrazy w historii teorii architektury

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.

Oryginalny tytuł:

Architecture in the Age of Printing: Orality, Writing, Typography, and Printed Images in the History of Architectural Theory

Zawartość książki:

Historia wpływu technologii komunikacyjnych na zachodnią teorię architektury.

Dyscyplina architektury zależy od transmisji w przestrzeni i czasie nagromadzonych doświadczeń, koncepcji, zasad i modeli. Od wynalezienia alfabetu do opracowania kodu ASCII do komunikacji elektronicznej, proces rejestrowania i przekazywania tej wiedzy odzwierciedlał dominujące technologie informacyjne każdego okresu. W tej książce Mario Carpo omawia media komunikacyjne używane przez zachodnich architektów, od klasycznego antyku po współczesny klasycyzm, pokazując, w jaki sposób każde medium odnosiło się do określonych form myślenia architektonicznego.

Carpo podkreśla znaczenie wynalezienia ruchomej czcionki i mechanicznie reprodukowanych obrazów. Argumentuje, że renesansowa teoria architektury, w szczególności system pięciu porządków architektonicznych, została świadomie opracowana w odpowiedzi na formaty i potencjał nowych mediów drukowanych. Carpo kontrastuje architekturę w epoce druku z tym, co ją poprzedzało: Teorią Witruwiańską i formatem rękopisu, przekazem ustnym w średniowieczu i piętnastowiecznym przejściem od pisma do druku. Sugeruje również, że podstawowe zasady architektury "typograficznej" kwitły w świecie zachodnim tak długo, jak długo druk pozostawał naszą główną technologią informacyjną. Wskazuje, że przejście od reprezentacji drukowanych do cyfrowych ponownie zmieni bieg architektury.