Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zawiera szczegółową eksplorację pierwszego dziekana architektury Georgia Tech, w tym jego wkład w instytucję i jego prace architektoniczne w całej Gruzji. Zawiera połączenie narracji i katalogowania, wzbogacone ilustracjami i zdjęciami.
Zalety:Wciągająca dla osób zainteresowanych architekturą, szczegółowymi badaniami, bogatymi ilustracjami i dogłębnymi informacjami na temat historii architektury Georgia Tech.
Wady:Może być zbyt specjalistyczna dla czytelników niezainteresowanych architekturą lub historią Georgia Tech.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Architecture of Francis Palmer Smith, Atlanta's Scholar-Architect
Zawartość książki:
Francis Palmer Smith był głównym projektantem firmy Pringle and Smith z siedzibą w Atlancie, jednej z wiodących firm Południa początku XX wieku. Smith był akademickim eklektykiem, który tworzył tradycyjną, opartą na historii architekturę opartą na naukach Cole des Beaux-Arts. Jak pokazuje The Architecture of Francis Palmer Smith, Smith odegrał kluczową rolę w ustanowieniu perspektywy Beaux-Arts na Południu poprzez swoją karierę akademicką i zawodową.
Po studiach u Paula Philippe'a Kreta na Uniwersytecie Pensylwanii, Smith przeniósł się do Atlanty w 1909 roku, aby kierować nowym programem architektury w Georgia Institute of Technology. Następnie szkolił niektórych z najważniejszych architektów Południa, w tym Philipa Trammella Shutze'a, Flippena Burge'a, Prestona Stevensa, Eda Ivey'a i Lewisa E. Crooka Jr.
W 1922 roku Smith założył spółkę z Robertem S. Pringle. W Atlancie, Savannah, Chattanooga, Jacksonville, Sarasota, Miami i innych miejscach Smith budował biurowce, hotele i drapacze chmur w stylu Art Deco; budynki w Georgia Tech, Baylor School w Chattanooga i Darlington School w Rome, Georgia; kościoły w stylu gotyckiego odrodzenia; znormalizowane rozlewnie dla Coca-Coli; oraz domy w wielu tradycyjnych stylach "z epoki" na przedmieściach. Zamiłowanie Smitha do średniowiecznej architektury osiągnęło kulminację w jego arcydziele z 1962 roku, Katedrze Świętego Filipa w Atlancie. Gdy jego kariera dobiegała końca, modernizm ugruntowywał swoją pozycję w Ameryce. Nowoczesna estetyka Smitha przejawiała się w bardziej populistycznej nowoczesności Art Deco, ale nigdy nie przyjął abstrakcyjnej estetyki maszynowej High Modern.
Robert M. Craig szczegółowo opisuje rolę historii w projektowaniu dla Smitha i jego pokolenia, którzy wierzyli, że architektura jest sztuką, a ornament, odniesienia kulturowe, symbolika i tradycja komunikują się z klientami i obserwatorami oraz wzbogacają życie jednych i drugich.
Niniejsza książka została częściowo wsparta przez hojne dotacje z Graham Foundation for Advanced Studies in the Fine Arts i Georgia Tech Foundation, Inc.
