Apologia. de Spectaculis. Minucjusz Feliks: Oktawiusz

Opinie czytelników

Książka oferuje cenne tłumaczenie dzieł Tertuliana wraz z tekstem łacińskim, co czyni ją ważnym źródłem pierwotnym dla zrozumienia wczesnej myśli chrześcijańskiej. Tłumaczenia są chwalone za ich przejrzystość i czytelność, a uwagi wprowadzające zapewniają pomocny kontekst. Niektórzy recenzenci wyrażają jednak rozczarowanie wyborem mniej ważnego dzieła Tertuliana do tłumaczenia i zauważają, że części łacińskiego tekstu są zaciemnione w tłumaczeniu.

⬤ Doskonałe tłumaczenie
⬤ przejrzyste i czytelne
⬤ zawiera tekst łaciński
⬤ pomocne notatki i wprowadzenie
⬤ zapewnia wgląd we wczesne chrześcijaństwo
⬤ odpowiedzialnie opublikowane przez ekspertów.

Rozczarowanie wyborem pomniejszych dzieł do tłumaczenia; niektóre fragmenty tekstu łacińskiego pozostały nieprzetłumaczone.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Apology. de Spectaculis. Minucius Felix: Octavius

Zawartość książki:

Afrykańczyk Q. Septimus Florens Tertullianus (ok.

150-222 n.e.), wielki pisarz chrześcijański, urodził się jako syn żołnierza w Kartaginie, kształcił się w literaturze greckiej i rzymskiej, filozofii i medycynie, studiował prawo i został adwokatem, pozostając sprytnym i często zawiłym argumentatorem. W Rzymie stał się uczonym i wojującym chrześcijaninem. Po odwiedzeniu kościołów w Grecji (i Azji Mniejszej?) powrócił do Kartaginy i w swoich pismach założył chrześcijański język łaciński i literaturę, starając się połączyć entuzjazm z rozumem; zjednoczyć wymagania Biblii z praktyką Kościoła; i nadal bronić posiadania przez Kościół prawdziwej doktryny w obliczu niewierzących, Żydów, gnostyków i innych.

W niektórych ze swoich licznych dzieł bronił chrześcijaństwa, w innych atakował heretyckich ludzi i wierzenia; w innych zajmował się moralnością. W tym tomie prezentujemy Apologeticus i De Spectaculis.

Od Minucjusza, wczesnochrześcijańskiego pisarza o nieznanej dacie, mamy tylko Oktawiusza, energiczną i czytelną debatę między niewierzącym a chrześcijańskim przyjacielem Minucjusza, Oktawiuszem Ianuariusem, prawnikiem siedzącym na brzegu morza w Ostii. Sam Minucjusz działa jako sędzia przewodniczący.

Oktawiusz wygrywa spór. Cała praca przedstawia obraz warunków społecznych i religijnych w Rzymie, najwyraźniej pod koniec II wieku.