An Anthology of Neo-Latin Poetry by Classical Scholars
Prezentując szereg neołacińskich wierszy napisanych przez wybitnych uczonych klasycznych z całej Europy od około 1490 do około 1900 roku, antologia ta zawiera wybór znanych nazwisk w historii nauki. Poszczególne rozdziały prezentują wiersze neołacińskie wraz z nowymi tłumaczeniami na język angielski (zazwyczaj pierwszymi) oraz towarzyszącymi im wstępami i komentarzami, które opisują te wersety dla współczesnego czytelnika i kontekstualizują je w karierze ich autorów oraz historii klasycznej nauki w okresie renesansu i wczesnej nowożytności.
Atrakcyjną cechą renesansowej i wczesnonowożytnej łaciny jest kompozycja wspaniałej poezji neołacińskiej przez głównych uczonych klasycznych oraz interfejs między tą twórczą pracą a ich badaniami naukowymi. W niektórych przypadkach te dwa elementy są faktycznie połączone w tym samym dziele.
W innych, twórcza kompozycja i badania naukowe towarzyszą sobie nawzajem na równoległych torach, gdy uczeni są zmuszeni do napisania własnego wiersza w stylu tematów ich akademickich przedsięwzięć. W jeszcze innych przypadkach wczesnonowożytni uczeni tworzyli znakomite łacińskie wiersze w wyniku aktu tłumaczenia, próbując oddać starożytną grecką poezję w odpowiedniej poetyckiej formie dla współczesnych im czytelników łaciny.
