Opinie czytelników
Podsumowanie:Antkind” Charliego Kaufmana to polaryzująca powieść, która łączy w sobie humor, absurd i złożone tematy. Czytelnicy albo chwalą jej dowcip i spryt, albo krytykują jej długość, brak spójności i mało sympatycznego bohatera. Książka oferuje unikalną mieszankę filozofii, autorefleksji i krytyki kultury filmowej, co doprowadziło do mieszanego odbioru wśród odbiorców.
Zalety:** Histerycznie zabawna i rozrywkowa, z niezliczonymi momentami śmiechu na głos. ** Sprytny język łączący absurd z głębokimi filozoficznymi tematami. ** Wciągająca narracja, która rzuca wyzwanie konwencjonalnemu sposobowi opowiadania historii. ** Unikalna i oryginalna perspektywa, która urzeka niektórych czytelników. ** pomysłowa i prowokująca do myślenia treść.
Wady:** Długie (700 stron), przez co niektórzy czytelnicy mogą się nudzić. ** Fabuła często nie jest spójna i może być zagmatwana. ** Główny bohater jest celowo nielubiany, co może zrazić czytelników. ** Niektóre fragmenty są opisywane jako bezsensowne lub bezcelowe. ** Mieszanka błyskotliwości i absurdu, która może być przytłaczająca lub nużąca.
(na podstawie 122 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Antkind: A Novel
Zawartość książki:
Odważna i bezgranicznie oryginalna debiutancka powieść nagrodzonego Oscarem scenarzysty „Być Johnem Malkovichem”, „Wiecznego słońca bez pamięci” i „Synekdochy w Nowym Jorku”.
B. Rosenberger Rosenberg, neurotyczny i niedoceniany krytyk filmowy (nieudany naukowiec, filmowiec, kochanek, sprzedawca butów, który śpi w szufladzie ze skarpetkami), natrafia na dotychczas niewidziany film enigmatycznego outsidera - trzymiesięczne arcydzieło poklatkowe, którego ukończenie zajęło samotnemu twórcy dziewięćdziesiąt lat. Przekonany, że film ten zmieni jego karierę i wstrząśnie światem kina do głębi, że być może jest to najwspanialszy film, jaki kiedykolwiek powstał, B. wie, że jego misją jest pokazanie go reszcie ludzkości. Jedyny problem: film zostaje zniszczony, pozostawiając go jedynym świadkiem jego nieumyślnie ulotnego geniuszu.
Wszystko, co pozostało, to pojedyncza klatka, z której B. musi jakoś spróbować przywołać dzieło sztuki, które może być ostatnią wielką nadzieją cywilizacji. W ten sposób rozpoczyna się zadziwiająca podróż przez przezabawny koszmarny krajobraz psychiki tak bujnie kafkowskiej, jak atroficznej przez bezlitosny wylew Twittera. Desperacko próbując narzucić porządek coraz bardziej bezsensownej egzystencji, uwięziony w narzuconym sobie więzieniu aspiracyjnego wiktymizmu i degeneracyjnie inkluzywnego języka, B. stara się odtworzyć utracone arcydzieło, próbując jednocześnie dotrzymać kroku stale rozpadającej się kulturze „polubień” i arbitralnych donosów, które są jednocześnie jego bête noire i raison d'être.
Ostry akt oskarżenia współczesnego świata, Antkind to bogata medytacja nad sztuką, czasem, pamięcią, tożsamością, komedią i samą naturą istnienia - ziarnem prawdy w sercu każdego żartu.
