
"Earthly Surfacing" koncentruje się na kwestiach epistemologii i reprezentacji ziemi. Przez kogo widziana? Jak widziana - przez jakie instytucjonalne lub inne soczewki? Reprezentowane za pomocą jakich materiałów? Odrzucając lub przyjmując estetykę czyich tradycji ideologicznych i kultur? W tym kontekście termin surfacing odzwierciedla pojęcie reprezentowania lub wyrywania zewnętrzności, akt napawania jako proces nadawania czemuś zewnętrznego wykończenia, a także ideę wyłaniania się, w tym przypadku idei i ideologii, które zawsze pociąga za sobą akt napawania.
Surfacing działa zatem jako termin parasolowy dla szeregu praktyk i podejść do reprezentacji ziemi pojmowanej z wielu kulturowych punktów widzenia. Wyłonić się, wydobyć na powierzchnię, sprawić, by coś wcześniej ukrytego pojawiło się na widoku.
Powierzchnie ziemi są zasadniczo interfejsami, a negocjowanie naszego zaangażowania w nie może czasami pociągać za sobą poziom domniemanej i nieuniknionej powierzchowności i fikcyjności. W innych przypadkach sięgnięcie głębiej w te procesy powierzchniowe może ujawnić uwikłania i ekologie, które często były pomijane i przeoczane przez instytucjonalne spojrzenie.