Anouilh Plays: 1: Antygona; Leokadia; Walc Toreasorów; Skowronek; Biedny Bitos

Opinie czytelników

Książka otrzymała ogólnie pozytywne recenzje za wybór sztuk, szczególnie doceniając tytuły takie jak „Walc Toreadorów” i „Skowronek”. Istnieją jednak istotne uwagi krytyczne dotyczące opóźnień w wysyłce i komunikacji ze sprzedawcą.

Świetny wybór sztuk, szczególnie lubiany przez miłośników teatru. Niektóre sztuki, takie jak „Walc Toreadorów”, są chwalone za ich złożoność i humor. Stan produktu i jego dokładność po dostarczeniu były dla wielu zadowalające.

Pojawiły się znaczne problemy z opóźnieniami w wysyłce, a niektórzy klienci doświadczyli dłuższego niż oczekiwano czasu dostawy. Pojawiły się skargi dotyczące niedokładnych szacunków wysyłki ze strony sprzedawcy.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anouilh Plays: 1: Antigone; Leocadia; The Waltz of the Toreasors; The Lark; Poor Bitos

Zawartość książki:

Wybór najtrwalszych dzieł jednego z najbardziej znanych francuskich dramaturgów tego stulecia Jean Anouilh (1910-87), obok Jean-Paula Sartre'a i Alberta Camusa, był w czołówce powojennego pokolenia dramaturgów w Paryżu.

W Anglii jego sztuki były promowane przez Petera Brooka. Antygona jest odpowiedzią na niemiecką okupację Francji i zyskała popularność w 1944 roku (Niemcy, jak na ironię, uważali ją za pro-nazistowską w przedstawieniu króla Kreona i dlatego pozwolili na jej produkcję).

Biedny Bitos, najbardziej gniewna sztuka Anouilha, bada akt morderstwa sądowego, a Skowronek jest wersją historii Joanny d'Arc. Wszystkie trzy sztuki pokazują jego zamiłowanie do przerabiania mitów, historii i legend. Tymczasem Leocadia, o śpiewaczce operowej, która umiera po trzydniowym romansie z księciem i The Waltz of the Toreadors, o generale, którego kochanka próbuje udowodnić niewierność jego żony, reprezentują inny talent - do ironicznej, nowoczesnej komedii.

"Anouilh jest poetą, ale nie poetą słów, jest poetą słów-aktorów, scen-scen, graczy-wykonawców". " (Peter Brook)