Andaza: Wspomnienie o jedzeniu, smaku i wolności w pakistańskiej kuchni

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za piękną prezentację, bogatą fabułę i przemyślane przepisy, które łączą wspomnienia kulinarne z gotowaniem. Niektórzy recenzenci uważają jednak, że zbytnio skupia się ona na osobistych anegdotach kosztem różnorodności i złożoności przepisów.

⬤ Pięknie zaprojektowana
⬤ bogata opowieść
⬤ połączenie pamiętnika kulinarnego i książki kucharskiej
⬤ wypełniona różnorodnymi przepisami
⬤ świetna na prezent
⬤ wywołuje emocje
⬤ regionalne spostrzeżenia.

⬤ Niektóre przepisy pochodzą z poprzedniej książki
⬤ może brakować autentycznych, różnorodnych pakistańskich przepisów
⬤ dużo treści autobiograficznych, co sprawia, że jako książka kucharska jest męcząca.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Andaza: A Memoir of Food, Flavour and Freedom in the Pakistani Kitchen

Zawartość książki:

Andaza: „sztuka gotowania sensorycznego”.

Od najmłodszych lat jedzenie było dla Sumayyi portalem do pielęgnacji, miłości i wyrażania siebie. Pierwsze osiem lat swojego życia spędziła na morzu, z ojcem, który był kapitanem statków handlowych i matką, która wolała sama gotować dla rodziny na małej kuchence elektrycznej w ich kabinie, niż jeść w mesie oficerskiej. Kiedy rodzina przeniosła się do Karaczi, Sumayya dorastała rozdarta między społecznymi oczekiwaniami życia jako młoda dziewczyna w Pakistanie, a inspiracją, którą czuła w kuchni, obserwując swoją matkę i jej Nani Mummy (babcię ze strony matki) i Dadi (babcię ze strony ojca) pewność siebie, intuicję i łatwość budowania złożonych, warstwowych smaków w ich gotowaniu.

Ten sugestywny i poruszający pamiętnik kulinarny - zawierający najbardziej znaczące przepisy z dzieciństwa Sumayyi - opowiada o tym, jak wiara Sumayyi w siebie rosła przez całe jej młode życie, pozwalając jej zaufać swoim instynktom i znaleźć własną ścieżkę między oczekiwaniami podążania śladami ojca jako prawnika a presją domniemanego miejsca pakistańskiej kobiety w gospodarstwie domowym. Stopniowo, dzięki ciepłu jej rodzinnego życia, dociera do niej znaczenie „andaza”: że smak i znaczenie przepisu nie jest listą odmierzonych składników, ale uczuciem w twoich rękach, gdy pozwalasz elementom posiłku połączyć się poprzez instynkt i doświadczenie.