Anateizm: Powrót do Boga po Bogu

Opinie czytelników

Książka Kearneya „Anatheism” bada koncepcję powrotu do Boga po okresie zwątpienia i kwestionowania natury wiary, podkreślając znaczenie przyjęcia niepewności i zaangażowania się w boskość w świeży, głębszy sposób. Książka porusza tematy ateizmu, wiary i poszukiwania duchowości w kontekście postmodernistycznym, używając poetyckiego języka, który może być zarówno wciągający, jak i trudny do odczytania.

Książka jest chwalona za prowokacyjną i elokwentną prozę, przemyślaną eksplorację złożonych tematów i dostępność dla czytelników, którzy zmagają się z wątpliwościami co do tradycyjnej wiary. Jest postrzegana jako niezbędna kontemplacja dla tych, którzy poruszają się po „rozczarowanym” współczesnym świecie i zapewnia znaczący wgląd w duchowość i zaangażowanie w boskość. Wezwanie Kearneya do przyjęcia „obcych” i nieznanego jest rezonansowe i zapewnia pełne nadziei spojrzenie na wiarę.

Wielu recenzentów zauważyło, że książka może być trudna do odczytania ze względu na jej poetycki język i złożone idee, które mogą frustrować niektórych czytelników. Niektórzy uważają, że jest ona szczególnie odpowiednia dla tych, którzy już zakwestionowali swoje przekonania, a nie dla neutralnych odbiorców. Ponadto, podczas gdy niektórzy doceniają jej głębię, inni uważają ją za zniechęcającą i mają nadzieję, że więcej pisarzy zajmie się tym tematem.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Anatheism: Returning to God After God

Zawartość książki:

Czy odejście starego Boga utorowało drogę dla nowego rodzaju projektu religijnego, bardziej odpowiedzialnego sposobu poszukiwania, brzmienia i kochania rzeczy, które nazywamy boskimi? Czy zawieszenie dogmatycznych pewników i założeń otworzyło przestrzeń, w której możemy na nowo spotkać się z religijnym cudem? Znajdując się w rozłamie między teizmem a ateizmem, mamy teraz możliwość reagowania w głębszy, swobodniejszy sposób na rzeczy, których nie możemy zgłębić ani udowodnić.

Wybitny filozof Richard Kearney nazywa ten stan ana-theos, czyli Bogiem po Bogu - momentem twórczego „niewiedzenia”, który oznacza zerwanie z dawnymi pewnikami i zaprasza nas do wykuwania nowych znaczeń z najstarszych mądrości. Anateizm odnosi się do inauguracyjnego wydarzenia, które leży u podstaw każdej wielkiej religii, zakładu między gościnnością a wrogością wobec obcego, innego - poczucia czegoś „więcej”. Analizując korzenie naszego własnego anateistycznego momentu, Kearney pokazuje nie tylko, jak powrót do Boga jest możliwy dla tych, którzy go szukają, ale także jak może narodzić się bardziej wyzwalająca wiara.

Kearney zaczyna od zlokalizowania zwrotu w kierunku świętej świeckości we współczesnej filozofii, koncentrując się na Maurice Merleau-Ponty i Paul Ricoeur. Następnie zaznacza „epifanie” w modernistycznych arcydziełach Jamesa Joyce'a, Marcela Prousta i Virginii Woolf. Kearney kończy dyskusją na temat roli teizmu i ateizmu w konflikcie i pokoju, konfrontując się z rozróżnieniem między wiarą sakramentalną i ofiarniczą lub Bogiem, który daje życie i Bogiem, który je odbiera. Zaakceptowanie faktu, że nigdy nie możemy być pewni Boga, jest jedynym sposobem na ponowne odkrycie ukrytej świętości w życiu i odzyskanie codziennej boskości.