Ocena:
American as Paneer Pie autorstwa Supriyi Kelkar to szczera i zrozumiała powieść średniej klasy, która bada wyzwania związane z tożsamością, przyjaźnią i rasizmem, przed którymi staje indyjsko-amerykańska dziewczynka o imieniu Lekha. Książka odzwierciedla doświadczenia dzieci w różnych społecznościach i podkreśla znaczenie znalezienia własnego głosu pośród presji społecznej i uprzedzeń.
Zalety:Książka jest chwalona za przystępne postacie, wciągający styl pisania i realistyczne przedstawienie indyjsko-amerykańskich doświadczeń. Recenzenci doceniają jej tematykę przyjaźni, tożsamości i przeciwstawiania się rasizmowi. Książka jest cennym materiałem do dyskusji w klasie i rodzinnego czytania, a jej dwujęzyczne elementy i odniesienia kulturowe wzbogacają narrację. Rozwój postaci Lekhy jest podkreślany jako istotny aspekt tej historii, silnie rezonujący z czytelnikami z podobnych środowisk.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że książka porusza trudne tematy, takie jak rasizm i zastraszanie, które mogą być trudne dla młodszych czytelników. Kilka recenzji sugeruje, że przedstawienie pewnej dynamiki postaci może być skomplikowane dla młodych odbiorców, potencjalnie prowadząc do trudnych dyskusji.
(na podstawie 35 opinii czytelników)
American as Paneer Pie
„Urocza powieść, która bada złożoność imigracji i tożsamości”. -- Teen Vogue
Indyjsko-amerykańska dziewczynka radzi sobie z uprzedzeniami w swoim małym miasteczku i uczy się siły własnego głosu w tym genialnym klejnocie powieści średniej klasy, pełnej humoru i serca, idealnej dla fanów Front Desk i Amina's Voice.
Jako jedyne indyjsko-amerykańskie dziecko w swoim małym miasteczku, Lekha Divekar czuje się, jakby miała dwie wersje siebie: Lekha z domu, która uwielbia oglądać filmy Bollywood i jeść indyjskie jedzenie, oraz Lekha ze szkoły, która spina włosy nad swoim znamieniem bindi i za wszelką cenę unika konfrontacji, zwłaszcza gdy ktoś dokucza jej za bycie Hinduską.
Kiedy dziewczyna w wieku Lekhy wprowadza się po drugiej stronie ulicy, Lekha jest podekscytowana, słysząc, że ma na imię Avantika i też jest Desi. W końcu będzie ktoś inny w pobliżu, kto to zrozumie. Ale gdy tylko Avantika mówi, Lekha zdaje sobie sprawę, że ma akcent. Jest nowa w tym kraju i zupełnie niepodobna do Lekhy.
Ku zaskoczeniu Lekhy, Avantika nie czuje tego samego, co Lekha, jeśli chodzi o posiadanie dwóch oddzielnych żyć lub prześladowanie w szkole. Avantika nie przyjmuje znęcania się spokojnie. Z dumą prezentuje swoją kulturę bez względu na to, gdzie się znajduje: w domu czy w szkole.
Kiedy rasistowski incydent wstrząsa społecznością Lekhy, ta zdaje sobie sprawę, że musi dokonać wyboru: nadal milczeć lub znaleźć swój głos, zanim będzie za późno.
