Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
John Witherspoon's American Revolution
W 1768 roku John Witherspoon, prezbiteriański przywódca ewangelickiej frakcji Partii Ludowej w szkockim Kirku, został szóstym prezydentem College of New Jersey.
W Princeton był mentorem architekta konstytucji Jamesa Madisona; jako delegat New Jersey na Kongres Kontynentalny był jedynym duchownym, który podpisał Deklarację Niepodległości. Chociaż Witherspoon jest często uważany za głównego przewodnika filozofii moralnego sensu w Ameryce, wszechstronna analiza pism tego ojca założyciela przeprowadzona przez Mailera pokazuje odporność jego ewangelicznych przekonań.
Prezbiteriański ewangelikalizm Witherspoona konkurował, łączył się, a nawet zastępował obywatelski wpływ szkockiej myśli oświeceniowej w brytyjskim świecie atlantyckim. Amerykańska rewolucja Johna Witherspoona bada związek między dyskursem patriotycznym a długotrwałymi debatami - które miały już kluczowe znaczenie dla Aktu Unii z 1707 roku - na temat relacji między pobożnością, filozofią moralną i unią polityczną. Zdaniem Witherspoona Amerykanie różnili się od innych brytyjskich poddanych, ponieważ więcej z nich zostało przebudzonych do grzechu, który dzielili ze wszystkimi ludźmi.
Paradoksalnie, ostra świadomość ich moralnej deprawacji legitymizowała ich dążenie do niepodległości, czyniąc je wspólnym działaniem moralnym, do którego nakłaniał Duch Święty. Badanie myśli i wpływu Witherspoona przez Mailera sugeruje, że dla założycieli z jego kręgu cnota obywatelska opierała się na osobistym przebudzeniu religijnym.
