Ocena:
Recenzje podkreślają, że książka Aleca Wildera „American Popular Song: The Great Innovators, 1900-1950” jako ważny punkt odniesienia dla fanów Great American Songbook, szczególnie ze względu na skupienie się na innowacjach muzycznych i dokumentację udanych piosenek z początku XX wieku. Niektórzy czytelnicy wyrażają jednak rozczarowanie brakiem treści biograficznych dotyczących poszczególnych kompozytorów.
Zalety:Książka jest szanowana za dogłębną analizę innowacji muzycznych w popularnych piosenkach przed 1950 rokiem. Wewnętrzna perspektywa Wildera i jego powiązania z wybitnymi artystami dodają wiarygodności, a jego rozległa wiedza pozwala na bogatą eksplorację mniej znanych piosenek obok dobrze znanych standardów. Książka cieszy się niesłabnącą popularnością i nadal jest przydatnym źródłem wiedzy na temat Great American Songbook.
Wady:Niektórzy czytelnicy byli sfrustrowani naciskiem na teorię muzyki kosztem informacji o życiu kompozytorów i ich osobistych historiach. Książka zawiera mniej szczegółów na temat kontekstu społecznego i biografii kompozytorów, niż niektórzy oczekiwali na podstawie opisu.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
American Popular Song: The Great Innovators, 1900-1950
„Wspaniały” - The New York Times. „Prowokująca, opiniotwórcza i nigdy nie nudna” - Down Beat. „Wyjątkowa książka.” - Stud Terkel.
Kiedy została opublikowana po raz pierwszy, American Popular Song Aleca Wildera szybko stała się klasykiem i dziś pozostaje niezbędną lekturą dla niezliczonych muzyków, miłośników amerykańskiej piosenki i fanów Aleca Wildera.
Teraz, w wydaniu z okazji 50-lecia, badacz muzyki popularnej Robert Rawlins w pełni aktualizuje książkę do XXI wieku. Podczas gdy poprzednie edycje zawierały tylko nuty na fortepian, format został zmieniony na zapis nutowy z tekstami, dzięki czemu jest dostępny dla szerszego grona czytelników. Rawlins dodał również ponad sześćdziesiąt przykładów muzycznych, aby uzupełnić rozdział o Irvingu Berlinie.
Jedną z najbardziej fascynujących cech oryginalnego wydania było pomysłowe użycie języka przez Wildera, często ujawniające jego silne i czasami lekceważące opinie. Proza Wildera pozostała stosunkowo niezmieniona, ale dodano przypisy, które wyjaśniają, objaśniają, a nawet poprawiają. Ponadto dodano nowy rozdział, omawiający pięćdziesiąt trzy piosenki wielu kompozytorów, które Wilder mógł uwzględnić, ale nie był w stanie. Piosenki Ann Ronnell, Fatsa Wallera, Jule Styne i wielu innych są zwieńczone analizą dziesięciu własnych piosenek Wildera.
