Aleksander III, 1249-1286: Pierwszy wśród równych

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksową i wciągającą eksplorację historii Szkocji przed królem Robertem Bruce'em, koncentrując się w szczególności na postaciach takich jak Aleksander II, Aleksander III i Marie de Coucy. Z powodzeniem przekształca wcześniej pomijane aspekty historyczne w bogatą narrację, oferując wgląd w klimat polityczny i gospodarczy tamtych czasów.

⬤ Wciągająca i zaskakująca narracja zapomnianej szkockiej historii.
⬤ Rozszerza historie kluczowych postaci historycznych poza zwykłe przypisy.
⬤ Zapewnia użyteczny kontekst dla zrozumienia politycznego krajobrazu tamtych czasów.
⬤ Dobrze napisana i bogata w informacje, co czyni ją wartościową dla studiów historycznych.
⬤ Atrakcyjny projekt okładki.

⬤ Nadmiernie długie listy uczestników wydarzeń (kolokwiów) mogą negatywnie wpływać na wrażenia z lektury.
⬤ Niektórzy mogą uważać, że obraz sytuacji ekonomicznej Aleksandra jest zbyt optymistyczny.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alexander III, 1249-1286: First Among Equals

Zawartość książki:

Zwycięzca Saltire Society Scottish History Book of the Year 2019.

Aleksander III, panujący w epoce względnego pokoju i dobrobytu, reprezentował zenit szkockiej średniowiecznej władzy królewskiej. Wydarzenia, które nastąpiły po jego wczesnej i niespodziewanej śmierci, pogrążyły Szkocję w chaosie, w okresie działań wojennych i wewnętrznego upadku, który niemal doprowadził do upadku szkockiego państwa.

Niniejsze opracowanie wypełnia poważną lukę w historiografii średniowiecznej Szkocji. Przez wiele dziesięcioleci, a nawet stuleci, średniowieczne panowanie w Szkocji było uważane za bliskie podobieństwo do monarchii angielskiej, które zostało „zmodernizowane” na ten obraz przez XII i XIII-wiecznych królów, którzy mieli bliskie relacje ze swoimi południowymi odpowiednikami. Ostatnie badania podały w wątpliwość ten pogląd, a niniejsze badanie panowania Aleksandra III opiera się na poglądzie na szkocką królewskość, która zależy od znacznie silniejszej ciągłości z jej wcześniejszą, celtycką przeszłością. Rzuca ona wyzwanie przyjętej prawdzie, ujawniając, że natura państwa i rządu oraz relacje między władcą a poddanymi różniły się znacznie od poprzedniego „przyjętego poglądu”.

U progu dynastycznej katastrofy, która doprowadziła do gospodarczej i politycznej katastrofy, panowanie Aleksandra III uchwyciło migawkę Szkocji pod koniec okresu trwałego pokoju i rozwoju: widok średniowiecznego państwa takim, jakim było naprawdę.