Aleksander III, 1249-1286: Pierwszy wśród równych

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwą eksplorację mniej znanego okresu w historii Szkocji, koncentrując się na postaciach takich jak Marie de Coucy, Aleksander II i Aleksander III. Skutecznie ożywia kontekst historyczny prowadzący do wojen o niepodległość Szkocji i zawiera szczegóły, które poprawiają zrozumienie ówczesnego krajobrazu politycznego.

Książka ujawnia zapomniane aspekty szkockiej historii, rozszerza życie znaczących królów i oferuje dokładny kontekst polityczny. Czytelnicy doceniają głębię informacji, zwłaszcza dotyczących św. Małgorzaty Szkockiej. Jest dobrze napisana i atrakcyjna wizualnie z atrakcyjną okładką.

Niektórzy czytelnicy uważają, że obszerne listy uczestników kolokwiów Aleksandra są przesadne i rozpraszają uwagę, a także krytykują traktowanie sytuacji ekonomicznej Aleksandra, sugerując, że portret może nie w pełni uwzględniać otaczające wyzwania związane z angielskimi inwazjami.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alexander III, 1249-1286: First Among Equals

Zawartość książki:

Aleksander III, panujący w epoce względnego pokoju i dobrobytu, reprezentował zenit szkockiej średniowiecznej władzy królewskiej. Wydarzenia, które nastąpiły po jego wczesnej i niespodziewanej śmierci, pogrążyły Szkocję w chaosie, w okresie działań wojennych i wewnętrznego upadku, który niemal doprowadził do upadku szkockiego państwa.

Niniejsze opracowanie wypełnia poważną lukę w historiografii średniowiecznej Szkocji. Przez wiele dziesięcioleci, a nawet stuleci, średniowieczne panowanie w Szkocji było uważane za bliskie podobieństwo do monarchii angielskiej, która została „zmodernizowana” na ten obraz przez XII i XIII-wiecznych królów, którzy mieli bliskie relacje ze swoimi południowymi odpowiednikami. Ostatnie badania podały w wątpliwość ten pogląd, a niniejsze badanie panowania Aleksandra III opiera się na poglądzie na szkocką królewskość, która zależy od znacznie silniejszej ciągłości z jej wcześniejszą, celtycką przeszłością. Rzuca ona wyzwanie przyjętej prawdzie, ujawniając, że natura państwa i rządu oraz relacje między władcą a poddanym różniły się znacznie od poprzedniego „przyjętego poglądu”.

U progu dynastycznej katastrofy, która doprowadziła do gospodarczej i politycznej katastrofy, panowanie Aleksandra III uchwyciło migawkę Szkocji pod koniec okresu trwałego pokoju i rozwoju: widok średniowiecznego państwa takim, jakim było naprawdę.