Ocena:

Recenzje książki podkreślają, że jest to obowiązkowa lektura, aby uzyskać zamknięcie historii Bunt na Bounty, oferując unikalne perspektywy i wgląd w wydarzenia i życie zaangażowanych osób. Zapewnia również szczegółowy opis życia na morzu i geografii Pacyfiku. Niektórzy czytelnicy stwierdzili jednak, że niektóre części narracji były powolne i utknęły w martwym punkcie, co doprowadziło do mieszanego odbioru tempa.
Zalety:⬤ Szczegółowy i fascynujący opis buntu na Bounty
⬤ unikalny wgląd w życie na Tahiti
⬤ doskonały kunszt w opowiadaniu historii
⬤ edukacja dla miłośników historii
⬤ dobrze zbadana wiedza żeglarska.
Problemy z tempem w połowie książki, które powodują, że niektórzy czytelnicy przeskakują do przodu; intensywne stosowanie terminologii żeglarskiej może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
After the Bounty: A Sailor's Account of the Mutiny, and Life in the South Seas
W 1787 r. statek Królewskiej Marynarki Wojennej H.
M. S. Bounty, którego kapitanem był William Bligh, wyruszył na Tahiti w poszukiwaniu roślin chlebowca.
Wkrótce po opuszczeniu Tahiti, kapitan Fletcher Christian poprowadził udany bunt, osadzając Bligha i osiemnastu jego ludzi na mieliźnie.
W swoim dzienniku James Morrison, kolega z buntu, relacjonuje podróż Bounty ze swojej perspektywy jako oficera bosmana, obarczając winą za bunt irytującą osobowość Bligha i jego styl dowodzenia. To wydarzenie jest jednak tylko wstępem do niezwykłej podróży Morrisona przez morza południowe.
Urodzony gawędziarz, Morrison przedstawia fascynujące historie po buncie Bounty, zaczynając od dwóch krwawych, niefortunnych prób prowodyra Fletchera Christiana, aby założyć schronienie na wyspie Tubuai. Następnie Morrison opowiada o swoim osiemnastomiesięcznym pobycie na Tahiti, gdzie zbudował zdatny do żeglugi szkuner i uważnie obserwował każdy aspekt wyspy i jej stylu życia. Opisuje również późniejsze przybycie H.M.S.
Pandora, który miał za zadanie sprowadzić buntowników z powrotem do Anglii na proces, a także jego uwięzienie w przerażającej "Puszce Pandory". Morrison ponownie staje w obliczu niebezpieczeństwa, gdy Pandora tonie na australijskiej Wielkiej Rafie Koralowej, gdzie zginęło trzydziestu jeden członków załogi i czterech więźniów. Chociaż Morrison nie brał aktywnego udziału w powstaniu Bounty, pozostał z partią Fletchera Christiana, co było wystarczającym dowodem na potępienie po powrocie do Anglii.
Podczas uwięzienia Morrison zaczął pisać swój dziennik. Został zwolniony - król Jerzy III udzielił mu ułaskawienia - i wkrótce potem napisał drugą połowę dziennika, którą wypełnił szczegółowymi opisami życia, kultury i historii naturalnej Tahiti.
Dziennik Morrisona jest nieocenionym źródłem dla historyków marynarki wojennej i fascynującą opowieścią dla zwykłego czytelnika.