Adrian Rollini: Życie i muzyka jazzowego wędrowca

Opinie czytelników

Książka jest kompleksową biografią, która zagłębia się w życie i karierę Adriana Rolliniego, ukazując fascynujący wgląd we wczesną scenę jazzową. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za satysfakcjonującą lekturę, inni krytykują jej styl narracji i głębię.

Bardzo kompletna biografia, ciekawy wgląd w muzyków z lat 20. i 30., przyjemna dla osób zainteresowanych wczesnym jazzem.

Długa i pracochłonna lektura z niewielkim osobistym wglądem w Rolliniego, czyta się jak narracyjną dyskografię, niezgrabny angielski, błędy rzeczowe i może spodobać się tylko zagorzałym fanom.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Adrian Rollini: The Life and Music of a Jazz Rambler

Zawartość książki:

Adrian Rollini (1903-1956), amerykański multiinstrumentalista jazzowy, grał na saksofonie basowym, fortepianie, wibrafonie i wielu innych instrumentach. Wprowadził nawet niektóre z nich, takie jak przypominający harmonijkę cuesnophone, zwany Goofus, nigdy wcześniej nie używany w jazzie. Adrian Rollini: The Life and Music of a Jazz Rambler opiera się na historii mówionej, niezliczonych artykułach i archiwach rodzinnych, aby prześledzić życie Rolliniego, od przybycia jego rodziny do USA, przez jego rozwój i karierę jako muzyka, aż po emeryturę i śmierć.

Będąc cudownym dzieckiem, Rollini grał publicznie na fortepianie w wieku pięciu lat. W wieku szesnastu lat w Nowym Jorku nagrywał rolki pianoli, kiedy jego rówieśnicy dostrzegli jego talent i poprosili go o grę na ksylofonie i fortepianie w nowym zespole California Ramblers. Kiedy zdecydował się grać na stosunkowo nowym instrumencie, saksofonie basowym, Ramblers na zawsze odcisnęli swoje piętno na jazzie. Rollini stał się człowiekiem, który nadał temu instrumentowi jego miejsce. Nie ograniczył się jednak do grania partii basowych - stał się głównym solistą California Ramblers i stworzył studyjne i publiczne brzmienie zespołu.

W 1927 roku Rollini poprowadził nowy zespół, w skład którego wchodziły takie sławy jazzu jak Bix Beiderbecke i Frank Trumbauer. W latach kryzysu powrócił do Nowego Jorku, grając z kilkoma zespołami, w tym z własnym New California Ramblers. W latach czterdziestych Rollini zakupił posiadłość na Key Largo. Rzadko występował publicznie, ale organizował w swoim domku rybackim jam sessions z udziałem najlepszych krajowych i lokalnych muzyków. Po wypadku samochodowym i niefortunnej hospitalizacji, Rollini zmarł w wieku 53 lat.