Adalbert Stifters Ausgewhlte Prosa I: Waldwanderung, Der sanftmtige Obrist, Margarita, Abdias, Kalkstein, Bergkristall, Katzensilber
Powiew powietrza, szum wody, wzrost zboża, falowanie morza, zazielenienie ziemi, blask nieba, migotanie gwiazd, uważam za wspaniałe, wspaniale poruszające się burze, błyskawice, które rozbijają domy, sztorm, który napędza fale, ziejące ogniem góry, trzęsienie ziemi, które spala kraje, nie uważam za wspaniałe.
(Adalbert Stifter, Bunte Steine, przedmowa, dolna s. 139) W swoich opisach krajobrazu ten pionier modernizmu wydaje się jedynie propagować idylle.
Stifter jest pokorny wobec planu rzeczy, opłakuje to, co utracone i nieosiągalne, nic nie jest dla niego zbyt małe, być może nawet w naszych hałaśliwych czasach, czytając jego dzieła, można usłyszeć poszczególne minuty, gdy kapią do oceanu wieczności.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)