Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
A Voyage into Tartary (London, 1689) by Heliogenes De L'Epy: A seventeenth-century Utopia
A Voyage into Tartary (Londyn, 1689), autorstwa pisarza nazywającego siebie "Heliogenes De L'Epy", to dotychczas niezredagowana siedemnastowieczna utopia, rzekomo napisana przez francuskiego podróżnika, ale najprawdopodobniej dzieło ukrytego angielskiego autora. Na przestrzeni wieków tekst ten był często mylony z prawdziwym dziełem podróżniczym, ale w rzeczywistości A Voyage into Tartary jest fikcją, a jego druga połowa składa się z utopii o niezwykle radykalnych parametrach.
Heliogenes opowiada, jak podróżował daleko do krainy "Tartaru" (regionu pokrywającego się głównie ze współczesnymi ziemiami rosyjskimi i chińskimi), gdzie napotkał odizolowaną, ale zaawansowaną cywilizację żyjącą w komunizmie i czczącą Słońce. Ci "Heliopolitańczycy" są potomkami greckich filozofów, którzy podróżowali na wschód po śmierci Aleksandra Wielkiego i którzy do dziś zachowali starożytny język grecki. Ci czczący Słońce filozofowie okazują się jednak granicznymi ateistami, oddającymi hołd Słońcu jedynie jako najpotężniejszej widzialnej rzeczy materialnej, ale nie uznającymi ani Boga Stwórcy w sposób monoteistycznych, opatrznościowych religii, ani w ogóle żadnej wyższej niematerialnej zasady. Uważają chrześcijaństwo, gdy jest im ono wyjaśniane przez Heliogenesa, za oczywiście fałszywe, odkładając kopię Nowego Testamentu Heliogenesa na półkę wśród książek "mitologicznych" w ich bibliotece państwowej. Jak narzeka Heliogenes: "Przez cały czas, gdy z nimi rozmawiałem, nie mogłem znaleźć żadnego pojęcia o Bogu na nasz sposób".
A Voyage into Tartary to niezwykły i prawie nieznany tekst z tamtego okresu, na który wpłynęły niedawne pisma zarówno w języku angielskim, jak i francuskim, w tym francuskim.
Teksty utopijne, takie jak The History of the Sevarites Denisa Veirasa (1675-) i La Terre Australe connue Gabriela de Foigny (1676). Ale jego osiągnięcie jest charakterystyczne, podobnie jak jego początkowe sekcje pseudo-podróży po ziemiach greckich, tureckich i perskich. Zasługuje ona na szersze rozpowszechnienie i w tym celu niniejsza editio princeps zawiera w pełni opatrzony przypisami tekst jedynego wydania, poprzedzony obszernym wstępem krytycznym i tekstowym, w tym dyskusją na temat prawdziwej tożsamości ukrytego autora.
