A potem tańczyliśmy: A Voyage Into the Groove

Opinie czytelników

Książka Henry'ego Alforda to urocza i wnikliwa eksploracja świata tańca, pełna osobistych anegdot, historii kultury i humoru. Czytelnicy docenią wciągający styl pisania i różnorodne spojrzenie na taniec, od jego historycznego znaczenia po osobisty wpływ na życie.

Wciągający i humorystyczny styl pisania, dobrze zbadane spostrzeżenia kulturowe, osobiste anegdoty, które rezonują z czytelnikami, zabawne i podnoszące na duchu podejście do tańca, przyjemne zarówno dla tancerzy, jak i osób nietańczących, zachęca do wyrażania siebie i pewności siebie poprzez taniec.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że skupienie się na historii tańca i choreografii jest bardziej szczegółowe niż się spodziewali, przez co jest mniej atrakcyjne dla tych, którzy nie są miłośnikami tańca. Niektórzy zauważyli, że późniejsze części pamiętnika wydawały się mniej dynamiczne w porównaniu z początkiem.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

And Then We Danced: A Voyage Into the Groove

Zawartość książki:

"Urzekający... w równym stopniu pamiętnik i historia kultury, Henry Alford płynnie przeplata ciepłe i zabawne anegdoty o swoim głębokim zanurzeniu się we wszystkich rzeczach związanych z tańcem" (Misty Copeland, The New York Times Book Review).

Kiedy Henry Alford napisał o swoim doświadczeniu z zajęciami zumby dla The New York Times, nie zdawał sobie sprawy, że był to początek czegoś znacznie większego. Taniec rozwinął się i przyjął wiele ról dla Henry'ego: ćwiczenia, łagodzenie stresu, budowanie pewności siebie, pretekst do podróżowania, źródło ciągłego zachwytu, a kiedy tańczy z pacjentami z chorobą Alzheimera - nawet rodzaj służby społecznej. Podejmując się szerokiej gamy form (w tym baletu, hip-hopu, jazzu, tańca towarzyskiego, stepowania, improwizacji kontaktowej, zumby, swingu), Alford zabiera nas w podróż przez dzieła i kariery luminarzy, od Boba Fosse'a po George'a Balanchine'a, Twylę Tharp i Arthura Murraya.

Bogaty w spostrzeżenia i humor, Alford wydobywa zarówno osobiste doświadczenia, jak i fascynującą historię kultury, aby zaoferować dowcipny i ostatecznie poruszający portret tego, jak taniec może wyrażać wszystko, co ludzkie. And Then We Danced "to w pewnym sensie celebracja tańca w całej jego cudowności i różnorodności, od porzucenia po wyrafinowanie.

Ale to także historia, śledztwo, pamiętnik, a nawet, w inteligentny, przebiegły sposób, samopomoc... bardzo zabawna, ale co więcej, radosna - taniec sam w sobie" (Vanity Fair).