Ocena:
Książka jest autoryzowaną autobiografią Earla Shaffera, pierwszej osoby, która samotnie przeszła szlak Appalachów. Stanowi ona obszerną, ale czasami chaotyczną relację z jego życia, koncentrując się w szczególności na jego wojskowym pochodzeniu i doświadczeniach związanych z wędrówkami. Chociaż jest ona pełna interesujących szczegółów na temat Shaffera, styl narracji otrzymał mieszane recenzje dotyczące tempa i spójności.
Zalety:⬤ Wszechstronna biografia Earla Shaffera, zapewniająca wgląd w jego życie i osiągnięcia.
⬤ Interesujące informacje na temat jego doświadczeń wojskowych i ich wpływu na niego.
⬤ Odpowiednia dla fanów Szlaku Appalachów i osób zainteresowanych jego dziedzictwem.
⬤ Zawiera przejmującą poezję i refleksje samego Shaffera.
⬤ Narracja może być powolna i brakuje jej spójnego wątku, przez co miejscami jest nużąca.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że część poświęcona wojnie była zbyt długa i powtarzalna.
⬤ Brak fragmentów dzienników Shaffera mógłby wzbogacić narrację.
⬤ Niektóre sekcje sprawiały raczej wrażenie listy kontrolnej niż spójnej narracji.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
A Grip on the Mane of Life: An Authorized Biography of Earl V. Shaffer
Po odbyciu czteroipółletniej służby wojskowej podczas II wojny światowej - głównie na rozdartych bitwami wyspach południowego Pacyfiku - i utracie swojego najlepszego przyjaciela na Iwo Jimie, Earl Shaffer wrócił do domu w Pensylwanii z dużą dawką wojskowej depresji. Po pewnym czasie postanowił zrealizować swoje przedwojenne marzenie o przejściu całego Szlaku Appalachów, do czego skłoniło go przeczytanie artykułu w czasopiśmie, w którym stwierdzono, że taki wyczyn jest prawdopodobnie niemożliwy.
Earl osiągnął swój cel i na zawsze zapisał się w historii pieszych wędrówek. W ciągu trzech dekad napisał wspomnienia z tej wędrówki, które zostały opublikowane przez Appalachian Trail Conservancy jako Walking with Spring. Książka stała się natychmiastowym klasykiem wędrówek.
Większość pisarstwa Earla poświęcona była jego pierwszej miłości, poezji.
Earl napisał ponad tysiąc wierszy podczas swojego spartańskiego życia na wsi w Pensylwanii, w tym pokaźną liczbę wypolerowanych klejnotów. W połowie życia powrócił do pieszych wędrówek.
W 1963 roku przeszedł pięćset mil szlaku Cascade Crest Trail, a w 1965 roku ponownie przeszedł cały szlak Appalachów - tym razem w przeciwnym kierunku. Kiedy nie wędrował, Earl spędzał większość swojego wolnego czasu pracując na szlaku. Budował szlaki, korespondował z niedoszłymi wędrowcami, budował schroniska i kierował przeniesieniem dużego szlaku w Pensylwanii.
Nie były to jego jedyne zainteresowania. Earl był poruszony trudną sytuacją rdzennych Amerykanów. Na początku lat sześćdziesiątych Earl odegrał aktywną rolę w ostatecznie nieudanej próbie powstrzymania budowy tamy Kinzua w Pensylwanii.
Po, jak mogłoby się wydawać, pełnym i produktywnym życiu, Earl miał jeszcze jedno marzenie - swój wielki finał. W 1998 roku Earl postanowił uczcić pięćdziesiątą rocznicę swojej pierwszej wędrówki A.T., wykonując bis.
Zaledwie kilka tygodni przed swoimi osiemdziesiątymi urodzinami Earl Shaffer ponownie wspiął się na szczyt wysokiej na milę góry Katahdin w stanie Maine, dzięki czemu ikona Szlaku Appalachów stała się narodową legendą. Ta książka jest jego wcześniej nieopowiedzianą historią życia poza szlakiem.
