A Companion to Pablo Neruda: Ocena poezji Nerudy

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za jej zdolność do wprowadzenia czytelników w poezję Nerudy i zwiększenia ich uznania dla poezji w ogóle. Jednak spotyka się z krytyką za brak dogłębnej analizy wierszy Nerudy, skupiając się zamiast tego na jego wpływach i stanie psychicznym.

⬤ Wprowadza czytelników w twórczość Nerudy i docenia poezję
⬤ skutecznie przekazuje magię Nerudy
⬤ może służyć jako przewodnik do zrozumienia poezji.

Brak szczegółowej analizy wierszy Nerudy; zbyt duży nacisk na wpływy i psychologię, a nie na samą poezję.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Companion to Pablo Neruda: Evaluating Neruda's Poetry

Zawartość książki:

Pablo Neruda był bez wątpienia jednym z największych poetów XX wieku. Jego twórczość jest jednak bardzo nierówna i długa.

Towarzysz analizuje pogląd, że istnieje dwóch Nerudów, wczesny romantyczny wizjoner i późniejszy marksistowski populista, który zaprzeczył swojemu wcześniejszemu poetyckiemu ja. Skupiając się na stażu poety, jego zmaganiach z czytaniem i włączaniem francuskiej poezji oraz podróżami zagranicznymi, a także przyglądając się bliżej temu, jak Neruda stworzył swoją poetycką osobowość w swoich wierszach, ten towarzysz próbuje ustalić, co powinno przetrwać z jego ogromnej twórczości. Postrzegając jego wczesną twórczość jako eksplorację siebie poprzez metaforę i dźwięk, a także poprzez odmiany miłości i bezpośrednie doświadczenie, towarzysz nakreśla jedność stojącą za całą pracą, opartą na głosie i publicznym ja.

Ten towarzysz dogłębnie bada dług Nerudy wobec czytania i książek oraz ponownie analizuje jego zmianę w poetyce, koncentrując się na wczesnych pracach aż do Residencia en la tierra i II oraz dlaczego chciał zostać poetą. Wielu krytyków argumentowało, że należy dokonać pewnego rodzaju krytycznej oceny, aby można było czytać późniejsze prace Nerudy.

Ten towarzysz opiera tę debatę na temat jakości i reprezentatywności na jego romantycznym myśleniu, wrażliwości i szczerości. W przeciwieństwie do Borgesa czy Paza, którzy towarzyszyli swojej pracy twórczej esejami analitycznymi, Neruda destylował wszystkie swoje doświadczenia w swoich wierszach, które pozostają jego prawdziwą biografią.