24/7: Późny kapitalizm i koniec snu

Opinie czytelników

Książka Jonathana Crary'ego „24/7” oferuje fascynującą analizę społeczno-kulturową wpływu kultury 24/7 na sen i ludzką świadomość. Autor krytykuje sposób, w jaki kapitalizm zaatakował życie osobiste i podkopał głębokie myślenie i kreatywność, przedstawiając sen jako ostatnie schronienie przed konsumpcjonizmem. Chociaż książka otrzymała pochwały za prowokacyjne pomysły i elokwentne pisanie, niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do odczytania ze względu na złożone słownictwo i strukturę, a inni skrytykowali ją za zbyt długą lub pozbawioną spójności.

Książka jest chwalona za wnikliwą analizę współczesnego kapitalizmu i jego wpływu na sen; pisanie Crary'ego jest opisywane jako elokwentne i przekonujące. Wielu czytelników uznało te idee za prowokujące do myślenia i istotne, a kilku z nich uznało je za niezbędne do zrozumienia współczesnych warunków. Książka zapewnia bogatą eksplorację relacji między technologią a kulturą, często zawierając odniesienia do kluczowych teoretyków postmodernistycznych.

Wielu czytelników zauważyło, że książka jest trudna do przeczytania, a niektórzy polecali ją tylko osobom z zaawansowanym stopniem naukowym. Krytycy wskazywali, że książka mogłaby zyskać na bardziej zwięzłej strukturze i jaśniejszej argumentacji. Niektóre recenzje wspominały o frustracji związanej z używaniem modnych słów i zbyt akademickim tonem, podczas gdy inni uważali, że zakończenie oferuje nierealistyczny optymizm.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

24/7: Late Capitalism and the Ends of Sleep

Zawartość książki:

24/7: Late Capitalism and the Ends of Sleep bada niektóre z rujnujących konsekwencji rozwijających się non-stop procesów kapitalizmu XXI wieku.

Rynek działa teraz przez każdą godzinę zegara, popychając nas do ciągłej aktywności i erozji form społeczności i ekspresji politycznej, niszcząc tkankę codziennego życia. Jonathan Crary bada, w jaki sposób ten niekończący się brak czasu zaciera wszelkie granice między zintensyfikowanym, wszechobecnym konsumpcjonizmem a pojawiającymi się strategiami kontroli i nadzoru.

Opisuje ciągłe zarządzanie indywidualną uwagą i upośledzenie percepcji w ramach obowiązkowych rutyn współczesnej kultury technologicznej. Jednocześnie pokazuje, że ludzki sen, jako regenerujące wycofanie, które jest z natury niezgodne z kapitalizmem 24/7, wskazuje na inne, bardziej potężne i zbiorowe odmowy niszczących świat wzorców wzrostu i akumulacji.