Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Living Gnosticism: An Ancient Way of Knowing” autorstwa Jordana Stratforda jest chwalona jako gruntowne i przystępne wprowadzenie do współczesnego gnostycyzmu, przemawiające zarówno do osób poszukujących duchowości, jak i badających nowe ruchy religijne. Czytelnicy doceniają poetycki styl pisania autora i osobisty wgląd w gnostycyzm jako żywą wiarę, a nie tylko ezoteryczną filozofię. Niektórzy recenzenci uważają jednak, że książce brakuje głębi, argumentując, że nadmiernie upraszcza ona złożone koncepcje i mogłaby skorzystać z bardziej bezpośrednich odniesień do starożytnych tekstów gnostyckich.
Zalety:⬤ Świetne wprowadzenie do współczesnego gnostycyzmu, odpowiednie zarówno dla nowicjuszy, jak i osób zaznajomionych z tematem.
⬤ Poetycki i przemyślany styl pisania.
⬤ Oferuje historyczne spostrzeżenia i wyjaśnia błędne przekonania na temat gnostycyzmu.
⬤ Wciągająca dla osób poszukujących duchowości i zainteresowanych nowymi ruchami religijnymi.
⬤ Zawiera praktyczne elementy, które pomagają w zrozumieniu i praktykowaniu gnostycyzmu.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że nadmiernie upraszcza zakres i głębię starożytnej myśli gnostyckiej.
⬤ Brak obszernych cytatów ze starożytnych tekstów.
⬤ Niektóre recenzje sugerują, że nie zagłębia się wystarczająco głęboko w mistyczne aspekty gnostycyzmu.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Living Gnosticism: An Ancient Way of Knowing
Zawartość książki:
Dwadzieścia dwa wieki temu w Aleksandrii sekta filozofów-poetów stworzyła mit, którego wątki przeplatają się przez chrześcijaństwo, judaizm, islam i filozofię grecką, inspirując legendy o Świętym Graalu.
Mity gnostyckie, na długo wygnane do sfery osławionej herezji, zakorzeniły się w żyznej wyobraźni XIX-wiecznych ruchów artystycznych i kręgów ezoterycznych, przynosząc owoce w codziennej praktyce duchowej tysięcy ludzi. W 1945 roku biblioteka pism gnostyckich wypłynęła na powierzchnię z egipskiej pustyni, pozwalając ruchowi - po 1500 latach propagandy i oszczerstw - przemówić własnym głosem.
Bogaty w obrazy, nostalgiczny w tonie, gnostycyzm po cichu przywraca Mądrości jej miejsce jako Bogini w zachodniej religii, czci Ewę jako pierwszą świętą i uznaje Marię Magdalenę za najważniejszą z Apostołów.
