Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Food and Revolution: Fighting Hunger in Nicaragua, 1960-1993
Polityka i praktyki żywnościowe w Nikaragui w ostatnich dekadach XX wieku były bardzo zróżnicowane. W latach 70.
i 80. niedobór żywności przyczynił się do upadku dyktatury Somozy i rewolucji sandinistowskiej. Mimo powszechnego niedoboru i ograniczeń politycznych, nikaraguańscy konsumenci nadal tworzyli przestrzeń do definiowania swoich wyborów żywieniowych.
Pomimo kryzysów gospodarczych, reglamentacji i wojny ograniczającej wybór żywności, konsumenci reagowali improwizacją w codziennych praktykach kulinarnych i organizowaniu wymiany żywności w trzech różnych okresach. Po pierwsze, dyktatura Somozy (1936-1979) promowała kulturę i praktyki żywieniowe ze Stanów Zjednoczonych, co było opcją tylko dla mniejszości obywateli.
Po drugie, rewolucja sandinistowska z 1979 r. próbowała odciągnąć Nikaraguańczyków od masowej konsumpcji, wprowadzając surową, oszczędną konsumpcję, która faworyzowała lokalne produkty.
Po trzecie, przejście do demokracji w latach 1988-1993, naznaczone skrajnym niedoborem i kryzysem gospodarczym, było świadkiem ponownego wprowadzenia mechanizmów rynkowych, masowej reklamy i towarów importowanych. Pomimo erozji polityki żywnościowej w okresie transformacji, rewolucja w Nikaragui przyczyniła się do uznania bezpieczeństwa żywnościowego za podstawowe prawo i powstania ruchów chłopskich na rzecz suwerenności żywnościowej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)