The Living Death of Modernity: Balzac, Baudelaire, Zola
Postacie żywych trupów pojawiają się zaskakująco często w realistycznych dziełach Balzaca i Zoli, a także w nowoczesnej poezji Baudelaire'a.
W erze industrializacji i modernizacji obrazy żywych trupów zakłócają ten nowy stan i uwidaczniają niemożność wymazania przeszłości. Szkielet, który komunikuje się z postacią podczas zakupów, ciało przejęte przez przeszłego przodka, duch nawiedzający deski podłogowe lub bardziej symboliczne martwe serce - żywa śmierć przybiera wiele kształtów.
Dorothy Kelly, która obszernie pisała o literaturze tego okresu, przedstawia różne sposoby, w jakie ten obraz przenika niektóre dzieła tych trzech autorów i znaczenia, jakie generuje.
