Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Jewish Lore in Manichaean Cosmogony: Studies in the Book of Giants Traditions
Dzieło zatytułowane "Księga Gigantów" figuruje na każdej liście kanonu manichejskiego zachowanej ze starożytności. Zarówno natura tego dzieła, jak i intelektualny bagaż perskiego proroka z III wieku, któremu jest ono przypisywane, pozostawały nieznane uczonym aż do 1943 roku, kiedy to fragmenty kilku środkowoirańskich wersji Księgi Gigantów zostały opublikowane przez W.
B. Henninga. Dwadzieścia osiem lat później J.
T.
Milik odkrył w Qumran kilka kopii fragmentarycznego dzieła aramejskiego, które jest niewątpliwie prekursorem późniejszej rewizji manichejskiej. Inna ważna praca, autobiografia Maniego, tak zwany Cologne Mani Codex, została zwrócona na uwagę naukowców w 1970 r.
wraz z dowodami na to, że Mani spędził młodość wśród Elchasaitów, judeochrześcijańskiej sekty, która przestrzegała szabatu, surowych przepisów żywieniowych i rygorystycznych praktyk oczyszczających. Chociaż czołowi orientaliści XIX i XX wieku konsekwentnie podkreślali irański komponent w myśli Maniego, Reeves argumentuje, w świetle dowodów zaczerpniętych z wyżej wymienionych odkryć i bogatej panoramy innych źródeł tekstowych, że podstawowa struktura kosmogonii manichejskiej jest ostatecznie zawdzięczana żydowskim egzegetycznym rozszerzeniom Księgi Rodzaju 6: 1-4. Reeves rozpoczyna od zbadania starożytnych świadectw dotyczących treści Księgi Gigantów Maniego.
Następnie, wykorzystując dokumenty z judaizmu Drugiej Świątyni, klasyczną literaturę gnostycką, chrześcijańskie i muzułmańskie raporty herezjologiczne, teksty syryjskie i pisma manichejskie, przedstawia szczegółową analizę zarówno Qumran, jak i manichejskich wznowień dzieła, wykazując dodatkowe współzależności i sugerując nowe ustalenia narracyjne. Odnosi się do serii cytatów z nienazwanego źródła manichejskiego znalezionego w homilii paschalnej monofizyckiego patriarchy Sewera z Antiochii z VI wieku oraz narracji Thoeodore bar Konai. Reeves wykazuje, że motywy żydowskiej literatury enochicznej, w szczególności te z opowieści o Strażnikach i Gigantach, tworzą szkieletową strukturę kosmologicznych nauk Maniego, a rozdziały od 1 do 11 Księgi Rodzaju zapłodniły myśl Bliskiego Wschodu, nawet do granic Indii i Chin.
