The Jew In The Medieval World: A Source Book, 315-1791
Aby uzyskać dokładny obraz średniowiecznego judaizmu, należy spojrzeć oczami Żydów i ich współczesnych. Po raz pierwszy opublikowana w 1938 roku, klasyczna książka źródłowa Jacoba Radera Marcusa na temat średniowiecznego judaizmu dostarcza dokumentów i narracji historycznych, które pozwalają aktorom i świadkom wydarzeń mówić same za siebie.
Średniowieczna epoka w historii Żydów rozpoczyna się około 315 roku, kiedy cesarz Konstantyn zaczął uchwalać prawa ograniczające Żydów, czyniąc ich obywatelami drugiej kategorii. W następnych stuleciach Żydzi cieszyli się (lub cierpieli z powodu) ustawodawstwa, wybranego lub wymuszonego przez państwo, które różniło się od prawa dla mas chrześcijańskich i muzułmańskich. Większość państw postrzegała Żydów po prostu jako grupę tolerowaną, nawet jeśli przyznawano im korzystne przywileje. Masy często ich nie lubiły. Średniowieczna historia Żydów przedstawia obraz, w którym duże grupy charakteryzują się niepełnosprawnością polityczną i społeczną. Marcus zamyka średniowieczną epokę żydowską (dla zachodniego żydostwa) w 1791 r. wraz z ogłoszeniem politycznej i cywilnej emancypacji we Francji.
Wśród 137 źródeł zawartych w antologii znajdują się narracje historyczne, kodeksy, opinie prawne, martyrologie, wspomnienia, polemiki, epitafia, ogłoszenia, opowieści ludowe, pisma etyczne i pedagogiczne, przedmowy i kolofony do książek, komentarze i statuty gminne. Dokumenty te są podzielone na trzy części: Pierwsza traktuje o stosunku państwa do Żyda i odzwierciedla cywilny i polityczny status Żyda w średniowieczu. Druga dotyczy głębokiego wpływu wywieranego przez kościoły katolicki i protestancki na życie i dobrobyt Żydów. Ostatnia sekcja przedstawia studium Żyda „w domu”, z czterema podrozdziałami traktującymi o życiu średniowiecznego Żyda w jego różnych aspektach. Marcus przedstawia same teksty, wstępy i przejrzyste notatki. Marc Saperstein oferuje nowe wprowadzenie i zaktualizowaną bibliografię.
