Ocena:

Książka zapewnia unikalne spojrzenie na Bagdad z początku XX wieku poprzez doświadczenia Idy i Calvina Staudtów, amerykańskich nauczycieli, którzy otworzyli w mieście szkołę dla chłopców. Przeplata osobiste anegdoty z historycznymi i kulturowymi spostrzeżeniami, przedstawiając czasy elegancji i różnorodności w Iraku. Czytelnicy doceniają głębię interakcji społecznych i wpływ edukacyjny, jaki wywarli, podczas gdy niektórzy krytykują tendencję autora do podkreślania ich powiązań społecznych.
Zalety:Wnikliwe przedstawienie Bagdadu z początku XX wieku, wciągający styl pisania, bogaty kontekst kulturowy i historyczny, osobiste anegdoty, poparcie dla edukacji dziewcząt i wykorzystanie przypisów informacyjnych przez redaktora.
Wady:Nadmierny nacisk na status społeczny i powiązania autorów, co może sprawiać wrażenie samochwalstwa.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Living in Romantic Baghdad: An American Memoir of Teaching and Travel in Iraq, 1924-1947
W 1924 r.
młoda, żądna przygód para przyjęła zlecenie otwarcia amerykańskiej szkoły dla chłopców w Bagdadzie. Stawiając stopę na irackiej ziemi w dniu, w którym Zgromadzenie Konstytucyjne zebrało się w Bagdadzie, aby opracować konstytucję dla nowego narodu, Ida Staudt i jej mąż Calvin byli świadkami narodzin tego raczkującego kraju.
Przez następne dwadzieścia trzy lata uczyli setki młodych chłopców, których pochodzenie etniczne, religijne i status ekonomiczny były tak zróżnicowane, jak sam region. Kultywując silne więzi ze swoimi uczniami i ich rodzinami, Staudtowie zostali powitani w ich życiu i domach, od pałacu królewskiego po chaty uchodźców i namioty Beduinów. W swoim porywającym pamiętniku Staudt umiejętnie przeplata polityczną i historyczną scenerię z osobistymi anegdotami, wspominając ludzi, których spotkała i miejsca, które odkryła.
Dzięki żywym opisom opowiada o złożoności ludzi, wspaniałości starożytności i pięknie topografii regionu. Living in Romantic Baghdad przywołuje miasto, wioski i społeczności Iraku, uchwycając wyjątkowy rozdział we współczesnej historii Iraku, naznaczony pluralizmem i tolerancją, i nadając ludzką twarz w dużej mierze niezrozumianemu krajowi.