Życie w małym drewnianym domku

Opinie czytelników

Pamiętnik Charmaine Powder przedstawia żywy i nostalgiczny portret jej doświadczeń z dzieciństwa w Tobago, podkreślając więzi rodzinne, zwyczaje kulturowe i złożoność życia. Czytelnicy są wciągnięci w jej opowieść i zastanawiają się nad własnym życiem przez pryzmat jej doświadczeń.

Żywy styl pisania, wciągająca i szczera opowieść, bogate spostrzeżenia kulturowe, powiązane tematy rodziny i dzieciństwa, niezapomniane obrazy i inspirujące lekcje wplecione w rozdziały.

Niektórym czytelnikom może być trudno odnieść się do książki, jeśli nie są zaznajomieni z życiem na wyspie lub specyficznym kontekstem kulturowym. Kilka recenzji wspomina o tempie książki, wskazując, że czasami może wydawać się powolna.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Life in the Little Wooden House

Zawartość książki:

Czy masz w swoim życiu pytania bez odpowiedzi? Rodzinne sekrety zbyt bolesne, by je ujawnić? Ten pamiętnik odkrywa niewyobrażalne - niewypowiedziane sekrety wychodzą na jaw.

Life in the Little Wooden House to głęboko poruszająca i inspirująca historia, pełna zwycięstw i porażek. Walką i nadzieją. Utracona miłość i nowe początki. Tragedii i radości. Urzekająca opowieść o pewnej kobiecie rozliczającej się ze swoim życiem przez pryzmat dzieciństwa.

"Gdy świat zewnętrzny mnie wzywał, rozpoczęłam moją krótką podróż przez kanał rodny, nawet nie zdając sobie sprawy, że szłam najpierw ręką, a nie głową, jakby chcąc uchwycić nieznane, które na mnie czekało".

"Przeprowadzka była częścią jej życia, była wpisana w jej DNA. Przeprowadzka była konieczna, aby stworzyć zmianę; szansę na rozpoczęcie od nowa".

"Nie musiała już być panią Timothy, by czuć się bezpieczna i kochana...".

"Naciskaliśmy, bez względu na to, jak trudne to było, wiedząc, że wkrótce nastąpi nieuniknione. Wkrótce nie będzie już żadnych zahamowań, żadnych pozorów, żadnych ograniczeń. Uwolnimy się od murów, które teraz nas ograniczają, uwolnimy się, by cieszyć się prostymi przyjemnościami, które na nas czekają, wierząc, że pewnego dnia to proste, ale czasem skomplikowane życie w jakiś sposób ukształtuje nas w to, kim staramy się zostać. Pozwalając nam śnić wielkie sny i mieć dziką wyobraźnię pomimo naszych ograniczeń. ".

"Zrobiliśmy to dla naszej szkoły, prezentując talenty, nad którymi ciężko pracowali nasi nauczyciele. Zrobiliśmy to dla naszego maleńkiego domu na wyspie, małego, ale pełnego potencjału i możliwości; ale przede wszystkim zrobiliśmy to dla siebie, aby pokazać, na co naprawdę nas stać. Pewność siebie sączyła się z naszych porów i wiedzieliśmy, że możemy teraz przenosić góry. Możemy teraz zabijać największych gigantów na naszej drodze".

"Jedynymi widocznymi teraz światłami są migoczące gwiazdy i piękny księżyc w pełni, tworzący połyskującą ścieżkę przez ciemne morze. Gdy łódź przecina wodę jak ostry nóż, słyszymy dźwięk fal, które wołają, gdy uderzają o burtę łodzi, a dziób zanurza się w rytm ich nawoływania".